ผลของการให้การปรึกษาแบบกลุ่มเพื่อเสริมสร้างเจตคติต่อความปลอดภัยในการทำงานของพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบเจตคติต่อความปลอดภัยในการทำงานของพนักงานกลุ่มทดลองก่อนและหลังการให้การปรึกษาแบบกลุ่ม และ (2) เปรียบเทียบเจตคติต่อความปลอดภัยของพนักงานกลุ่มทดลองที่ได้รับการให้การปรึกษาแบบกลุ่มและพนักงานกลุ่มควบคุมที่ได้รับคำแนะนำตามปกติ กลุ่มตัวอย่างเป็นพนักงาน จำนวน 10 คน ที่มีคะแนนจากแบบวัดเจตคติต่อความปลอดภัยในการทำงานตั้งแต่เปอร์เซนไทล์ที่ 25 ลงมา แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คน โดยใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย กลุ่มทดลองได้รับการให้การปรึกษาแบบกลุ่มจำนวน 8 ครั้ง ครั้งละ 90 นาที กลุ่มควบคุมได้รับการให้คำแนะนำตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) แบบวัดเจตคติต่อความปลอดภัยในการทำงานที่มีค่าความเที่ยง .95 (2) โปรแกรมการให้การปรึกษาแบบกลุ่มเพื่อเสริมสร้างเจตคติต่อความปลอดภัยในการทำงาน และ (3) การให้คำแนะนำตามปกติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่ามัธยฐาน ค่าเบียงเบนควอไทล์ การทดสอบวิสคอกซัน และการทดสอบแมนวิทนีย์ ผลการวิจัยพบว่า (1) ภายหลังจากการได้รับการปรึกษาแบบกลุ่ม พนักงานกลุ่มทดลองมีเจตคติต่อความปลอดภัยในการทำงานสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) พนักงานกลุ่มทดลองมีเจตคติต่อความปลอดภัยในการทำงาน สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05