ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันของเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กอ่อน กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ : กรณีการศึกษาเปรียบเทียบสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็ด กับสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนพญาไท

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความผูกพันองค์การของเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็ดและสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนพญาไท (2) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยด้านลักษณะงานและปัจจัยด้านประสบการณ์ในงานที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันของเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงในสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็คและสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนพญาไทที่มีต่อองค์การ (3) เปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์การระหว่างเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงในสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็อและสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนพญาไท (4) เสนอแนะแนวทางในการเสริมสร้างความผูกพันต่อองค์การของเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็ด และสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนพญาไท การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ โดยใช้แบบสอบถามเพื่อศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 145 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า (1) ระดับความผูกพันองค์การของเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็อและสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนพญาไทโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันองค์การมากที่สุด ได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคลด้านอายุ ปัจจัยลักษณะงานด้านความหลากหลายของงาน และปัจจัยประสบการณ์ในงานด้านความมั่นคงและน่าเชื่อถือ (3) การเปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์การระหว่างเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงในสถานสงเคราะห์ เด็กอ่อนปากเกร็ดและสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนพญาไท พบว่าเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงที่มีปัจจัยลักษณะ บุคคล ปัจจัยลักษณะงานและปัจจัยประสบการณ์ในงานต่างกันมีผลต่อความผูกพันองค์การแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 (4) สำหรับแนวทางในการเสริมสร้างความผูกพันต่อองค์การ ได้แก่ การสร้างความภาคภูมิใจของเจ้าหน้าที่ที่มีต่อองค์การและการสร้างความเชื่อมั่นและคาดหวังให้องค์การตอบสนองเสมือนครอบครัว พึ่งพากันทั้งในยามปกติ และยามทุกข์ยาก