ความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติตัวของพ่อแม่ที่มีลูกเป็นออทิสติก

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาความรู้ของพ่อแม่เกี่ยวกับอาการออทิสซึม (2) เพื่อศึกษาทัศนคติ และการปฏิบัติตัวของพ่อแม่ที่มีลูกเป็นออทิสติก และ (3) เพื่อศึกษาความ สัมพันธ์ระหว่างความรู้ของพ่อแม่เกี่ยวกับอาการออทิสซึมและทัศนคติกับการปฏิบัติตัวของพ่อแม่ ที่มีลูกเป็นออทิสติก ประชากร คือ กลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นพ่อแม่ของเด็กออทิสติก โดยเก็บกลุ่มตัวอย่างจาก จำนวนประชากรทั้งหมด จำนวน 150 ที่เป็นพ่อแม่ของเด็กออทิสติกที่พาลูกมารักษาตัวที่ โรงพยาบาลเมตตาประชารักษ์ และโรงพยาบาลธนบุรึ 2 เครื่องมีอที่ใชัในการวิจัยเป็นแบบ สมภาษณ์ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น มีความเชื่อมั่นของเครื่องมือ 0.715 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์ของ เพียรสัน ผลการวิจัยพบว่า ส่วนใหญ่พ่อแม่มีความรู้เกี่ยวกับอาการออทิสซึมระดับตํ่า และใช้ หลักการปฏิบัติในการดูแลเด็กออทิสติกด้วยการยอมรับ ให้ความรัก และความเอาใจใส่ ทัศนคติของ พ่อแม่ที่มีถูกเป็นเด็กออทิสติกอยู่ในระดับดี โดยพ่อแม่มีความคิดว่า เด็กออทิสติกสามารถทำ กิจกรรมต่าง ๆ และอยู่ร่วมกับคนในสังคมได้ ถ้าได้รับการพัฒนาที่ถูกต้อง การพาลูกไปฝึกทักษะ ต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมพัฒนาการที่สถานฝึกอยู่เป็นประจำ โดยไม่ได้ปล่อยหน้าที่ในการเลี้ยงดูเด็ก ออทิสติกให้กับพี่เลี้ยงรับผิดชอบทั้งหมด พ่อแม่มีการปฏิบัติต่อลูกออทิสติกอย่างเหมาะสมในระดับ ปานกลาง ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้กับการปฏิบัติตัว พบว่า ความรู้เกี่ยวกับอาการออทิสชึมของ พ่อแม่ไม่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติตัวของพ่อแม่ที่มีลูกเป็นเด็กออทิสติก และทัศนคติของพ่อแม่ ที่มีถูกเป็นเด็กออทิสติกมีความสัมพันธ์ทางลบกับการปฏิบัติตัวของพ่อแม่ที่มีลูกเป็นเด็กออทิสติก ที่ระรับนัยสำคัญทางสถิติ .01