Please use this identifier to cite or link to this item:
https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/12011Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.advisor | ณัฐฐ์วัฒน์ สุทธิโยธิน | th_TH |
| dc.contributor.author | ณัฐพงศ์ ลาภบุญทรัพย์, 2537- | th_TH |
| dc.contributor.other | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิเทศศาสตร์ | th_TH |
| dc.date.accessioned | 2024-05-23T03:52:23Z | - |
| dc.date.available | 2024-05-23T03:52:23Z | - |
| dc.date.issued | 2557 | - |
| dc.identifier.uri | https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/12011 | en_US |
| dc.description.abstract | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาจริยศาสตร์การสื่อสารในวรรณคดีคำสอนสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น และ (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างจริยศาสตร์การสื่อสารในวรรณคดีคำสอนสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นกับแนวคิดด้านการสื่อสารในปัจจุบัน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้ทฤษฎีเกี่ยวกับการสื่อสารภายในบุคคลการสื่อสารระหว่างบุคคล และการสื่อสารกลุ่มเล็ก เป็นแนวทางการวิเคราะห์และเปรียบเทียบศึกษากับ จริยศาสตร์การสื่อสารที่ปรากฏอยู่ในวรรณคดีคำสอนในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น 4 เรื่อง คือเรื่องกฤษณาสอนน้องคำฉันท์ พระนิพนธ์สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส เรื่องสวัสดิรักษา เรื่องเพลงยาวถวายโอวาท บทประพันธ์ของพระสุนทรโวหาร (ภู่) และโคลงโลก-นิติ ฉบับสมเด็จฯ กรมพระยาเดชาดิศรทรงชำระ เหตุที่มีการเลือกใช้วรรณคดีทั้ง 4 เรื่องในการศึกษานั้น เป็นเพราะเป็นวรรณคดีที่ทราบประวัติความเป็นมาได้ชัด สามารถอ่านเข้าใจได้ง่ายเป็นที่นิยม และเป็นตัวแทนที่แสดงให้เห็นถึงลักษณะคำสอนในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นอย่างตรงไปตรงมา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบวิเคราะห์เนื้อหา และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า (1) วรรณคดีคำสอนในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นที่เลือกมาศึกษา นั้น ปรากฏจริยศาสตร์การสื่อสารระหว่างบุคคล โดยเฉพาะการพูดมากที่สุด โดยปรากฏอยู่ในวรรณคดีคำสอนทุกเรื่อง รองลงมาคือจริยศาสตร์การสื่อสารภายในบุคคล โดยพบอยู่ในสวัสดิรักษาและโคลงโลกนิติ และที่พบน้อยที่สุดคือจริยศาสตร์การสื่อสารกลุ่มเล็ก พบในโคลงโลกนิติเพียงเรื่องเดียว และ (2) จริยศาสตร์การสื่อสารที่ถูกกล่าวถึงในวรรณคดีคำสอนที่เลือกศึกษานั้น โดยมากมีความสัมพันธ์กับแนวคิดดังกล่าวในปัจจุบัน ได้แก่ การสื่อสารภายในตนเอง การพูด การฟัง และการมีปฏิสัมพันธ์ | th_TH |
| dc.format | application/pdf | en_US |
| dc.language.iso | th | th_TH |
| dc.publisher | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช | th_TH |
| dc.rights | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช | th_TH |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) | en_US |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | en_US |
| dc.source | Born digital | en_US |
| dc.subject | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิเทศศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี | th_TH |
| dc.subject | การสื่อสารในวรรณกรรม | th_TH |
| dc.subject | วรรณคดีกับศีลธรรมจรรยา | th_TH |
| dc.title | จริยศาสตร์การสื่อสารที่ปรากฏในวรรณคดีคำสอนสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น | th_TH |
| dc.title.alternative | Communication ethics in Early Rattanakosin Era Thai Didactic Literature | th_TH |
| dc.type | Thesis | th_TH |
| dc.degree.name | นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต | th_TH |
| dc.degree.level | ปริญญาโท | th_TH |
| dc.degree.discipline | สาขาวิชานิเทศศาสตร์ | th_TH |
| dc.degree.grantor | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช | th_TH |
| dc.description.abstractalternative | The objectives of this research were (1) to study communication ethics in early Rattanakosin Era didactic literature; and (2) to study the relationship between communication ethics in early Rattanakosin Era didactic literature and communication concepts in present day.This was a qualitative research. The theories of intrapersonal communication, interpersonal communication and small group communication were used as the conceptual framework to analyze communication ethics in 4 works of didactic literature from the Early Rattanakosin Era: "Krisana Teaches Her Sister" (Krisana Son Nong) by The Venerable Somdej Phramahasamanachao Kromphraboramanuchit Chinoros, "Sawasdiraksa" and "Poem for the Princes" (Pleng Yao Tawai Ohwat) by Phra Sunthorn Vohara (known as Sunthorn Phu), and "Klohng Lok Niti" by Prince Phra-ong Chao Kromphraya Dejadisorn. These 4 works were selected for analysis because they have clearly traced histories, are easy to understand, were popular, and are straight forward examples of moral teachings from the Early Rattanakosin Era. A content analysis form was used to collect data and the descriptive analysis method was used to analyze the data. The results showed that (1) in the 4 literary works studied, interpersonal communication ethics, especially talking, was the most common form of communication ethics, which was found in every work of didactic literature studied. The second most common form of communication ethics was intrapersonal communication ethics, which was found in "Sawasdiraksa" and "Klohng Lok Niti." The least common form of communication ethics was small group communication ethics, which was only found in "Klohng Lok Niti." (2) Communication ethics cited in the didactic literature studied was mostly related to present day communication concepts, i.e. intrapersonal communication, talking, listening and interaction | en_US |
| Appears in Collections: | Comm-Independent study | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| 146918.pdf | เอกสารฉบับเต็ม | 13.02 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
