การใช้สิทธิโดยไม่สุจริต : ศึกษาเฉพาะกรณีการใช้สิทธิเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวคิดการใช้สิทธิโดยไม่สุจริตในการเรียกให้ ลูกหนี้ชำระหนี้ ในประเทศไทยและต่างประเทศ รวมทั้งศึกษาแนวทางการบังคับใช้กฎหมาย เกี่ยวกับความรับผิดกรณีการใช้สิทธิโดยไม่สุจริตในประเทศไทย และศึกษาการใช้สิทธิของเจ้าหนี้ ในการเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ของประเทศไทย การศึกษาวิจัยนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิจัยเอกสาร ศึกษาจากประมวล กฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 5 ,420,421 และร่างพระราชบัญญัติการติดตามทวงถามหนี้ที่เป็น ธรรม แนวปฏิบัติในการติดตามทวงถามหนี้ของสำนักนโยบายความเสี่ยงของธนาคารแห่งประเทศ ไทย รวมทั้งหนังสือกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต ทั้งของประเทศไทยและของ ต่างประเทศ โดยศึกษาเปรียบเทียบกับกฎหมายไทยพร้อมทั้งวิเคราะห์ สรุป เพื่อเป็นข้อเสนอแนะ ในการปรับปรุง บังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับการใช้สิทธิเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้โดยไม่สุจริตต่อไป จากการศึกษาพบว่า การพิจารณาความรับผิดของเจ้าหนี้ในการใช้สิทธิเรียกให้ลูกหนี้ ชำระหนี้โดยไม่สุจริตนั้น จะพิจารณาเจตนาของเจ้าหนี้เป็นหลัก ว่าการกระทำของเจ้าหนี้มีเจตนา ร้าย โดยจงใจแกล้งให้เกิดความเสียหายแต่ถ่ายเดียวหรือไม่ และพิจารณาว่าการกระทำสมเหตุสมผล กับหลักการใช้สิทธิโดยสุจริตหรือไม่ การกระทำนั้นก่อผลร้ายแรงกับลูกหนี้เพียงใดเมื่อเทียบกับ ประโยชน์ที่เจ้าหนี้จะได้รับจากการกระทำของตน ดังนั้น ถ้าเจ้าหนี้ได้กระทำการโดยเข้าหลักเกณฑ์ ข้างต้นแล้ว ถือว่าเจ้าหนี้ได้ใช้สิทธิโดยไม่สุจริตอันเป็นการกระทำซึ่งมีแต่จะก่อให้เกิดความเสียหาย และเป็นละเมิด ซึ่งจะต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหาย