ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมในการดำเนินงานฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางการเคลื่อนไหวของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลหว้านใหญ่ อำเภอหว้านใหญ่ จังหวัดมุกดาหาร

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ลักษณะส่วนบุคคล ความรู้ การสนับสนุนทางสังคมและการมีส่วนร่วมในการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางการเคลื่อนไหวของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (2) ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะส่วนบุคคล ความรู้เกี่ยวกับการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการในการเคลื่อนไหว และการสนับสนุนทางสังคม กับการมีส่วนร่วมในการดำเนินงานฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางการเคลื่อนไหวของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน และ (3) ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะ การมีส่วนร่วมในการดำเนินงานฟื้นฟูสมรรถภาพผู้พิการทางการเคลื่อนไหวของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ประชากรที่ใช้ศึกษา คือ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลหว้านใหญ่ อำเภอหว้านใหญ่ จังหวัดมุกดาหาร จำนวน 101 คน โดยศึกษาทุกหน่วยประชากร เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามเกี่ยวกับความรู้การสนับสนุนทางสังคม การมีส่วนร่วมในการดำเนินงานฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางการเคลื่อนไหว ซึ่งมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.78, 0.93และ 0.91 ตามลำดับสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทคสอบไดสแควร์และสัมประสิทธ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลวิจัยพบว่า (1) อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงมีอายุเฉลี่ย 50 ปี ขึ้นไป สถานภาพสมรสคู่ จบการศึกษาในระดับชั้นประถมศึกษา ประกอบอาชีพเกษตรกรรมมีรายได้ต่อเดือน 5,001-10,000 บาท ระยะเวลาเป็นอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านเฉลี่ย 9.9 ปี มีความรู้เกี่ยวกับการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการในการเคลื่อนไหวอยู่ระดับมาก การสนับสนุนทางสังคมอยู่ระดับปานกลาง และ การมีส่วนร่วมในการดำเนินงานฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางการเคลื่อนไหวของอาสาสมัคร สาธารณสุขประจำหมู่บ้านอยู่ระดับมาก (2) การสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูงกับการมีส่วนร่วมในการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางการเคลื่อนไหว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ 0.05 (-0.685,p < 0.05), และ (3) ปัญหา อุปสรรคที่สำคัญในการดเนินงานฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางการเคลื่อนไหว คือ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านขาดแรงจูงใจและขวัญกำลังในการปฏิบัติงานขาดความรู้ในการคัดกรอง ภาวะแทรกซ้อนและการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ ขาดความร่วมมือจากญาติและขาดวัสดุอุปกรณ์ในการปฏิบัติงาน ข้อเสนอแนะคือ เจ้าหน้าที่สาธารณสุขควรเพิ่มคำตอบแทนและจัดอบรมและฝึกปฏิบัติให้อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านเกิดความชำนาญในการคัดกรองภาวะแทรกซ้อนและการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ มีการประชาสัมพันธ์สื่อสารเพื่อสร้างความเข้าใจแก่ญาติและคนพิการ และ สนับสนุนวัสดุอุปกรณ์อย่างเพียงพอ