ผลของการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเตือนในผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดในหอผู้ป่วยอายุรกรรม โรงพยาบาลเพชรบูรณ์

Abstract

การศึกษานี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อน และอัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด ที่ใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเตือน ในหอผู้ป่วยอายุรกรรม โรงพยาบาลเพชรบูรณ์ (2) เปรียบเทียบอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อน และอัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด กลุ่มก่อนและกลุ่มหลังการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเตือน และ (3) ศึกษาความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพต่อแนวปฏิบัติการพยาบาลกลุ่มตัวอย่างได้รับการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง ประกอบด้วย 2 กลุ่ม คือ (1) ผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดกลุ่มก่อนและกลุ่มหลังมีการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเตือน กลุ่มละ 30 คน รวมทั้งสิ้น 60 คน และ(2) พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่ายอายุรกรรมหญิง ที่ให้การพยาบาลผู้ป่วยโดยการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาล จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเดือนในผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด และแบบสอบถามความพึงพอใจ แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเตือนมีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 0.97 และค่าความสอดคล้องภายใน เท่ากับ 0.90 ส่วนแบบสอบถามความพึงพอใจมีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 0.87และค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบัต เท่ากับ 0.86 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบไคสแคว์ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ (1) ผู้ป่วยที่ได้รับการดูแลตามแนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเตือนในผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดมีอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อน ร้อยละ 26.7 และไม่มีอัตราการเสียชีวิต (2) ผู้ป่วยก่อนมีการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเตือนมีอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อนสูงกว่าผู้ป่วยหลังมีการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลการใช้แบบบันทึกสัญญาณเดือนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิดิ (p < .01) และ (3) ความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพต่อแนวปฏิบัติการพยาบาลทั้งโดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับสูง