ผลของการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวรด้วยกระบวนการพยาบาลต่อความผิดพลาดในการสื่อสาร โรงพยาบาลภูมิพลอดุลยเดช

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความผิดพลาดในการสื่อสารจากการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวรด้วยกระบวนการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นและรูปแบบเดิม (2) เปรียบเทียบความผิดพลาดในการสื่อสารจากการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวรใหม่กับรูปแบบเดิม (3) เปรียบเทียบความผิดพลาดในการสื่อสารจากการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวร ใหม่กับรูปแบบเดิมจำแนกเป็นเวรปฏิบัติงาน และ (4) เปรียบเทียบความผิดพลาดในการสื่อสารระหว่างเวรเช้า เวรบ่าย และเวรดึกจากการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวรใหม่และรูปแบบเดิม กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป้วยศัลยกรรมได้จากการคัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 11 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาได้แก่ (1) รูปแบบรายงานการส่งเวรด้วยกระบวนการพยาบาล (2) โครงการอบรมเชิงปฏิบัติการ และ (3) แบบบันทึกความผิดพลาดในการสื่อสาร เครื่องมือวิจัยผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่านและหาความเที่ยงของเครื่องมือส่วนที่ 3 โคยการคำนวณหาดัชนีความสอดคล้องตามสูตรของสก็อทท์ ได้เท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่กรณีกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่มที่ไม่เป็นอิสระต่อกัน และสถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว ผลการศึกษาพบว่า (1) ความผิดพลาดในการสื่อสารจากการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวรที่ใช้กระบวนการพยาบาลกับรูปแบบเก่เท่ากับ 3.38 ครั้ง และ 10.5 ครั้ง ตามลำดับ (2) ความผิดพลาดในการสื่อสารจากการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวรใหม่น้อยกว่ารูปแบบเดิมอย่างมีนัยสำกัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 (3) ความดพลาดในการสื่อสารจากการใช้รูปแบบรายงานการส่งเวรใหม่ทั้งเวรเช้า เวรบ่ายและเวรดึกน้อยกว่ารูปแบบเดิมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 และ (4) ความผิดพลาดในการสื่อสารจากการใช้รูปแบบใหม่ในเวรเช้ามากกว่าเวรบ่ายและเวรดึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ง.05 แต่ความผิดพลาดในการสื่อสารระหว่างเวรเช้าเวรบ่าย และเวรดึก จากการใช้รูปแบบเดิมไม่แดกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ