คุณภาพบริการพยาบาลแบบเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางตามการรับรู้ของผู้รับบริการในหอผู้ป่วย โรงพยาบาลเชียงคำ จังหวัดพะเยา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์ เพื่อ (1) ศึกษาระดับคุณภาพบริการพยาบาลแบบเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง (2) เปรียบเทียบคุณภาพบริการพยาบาลแบบเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางระหว่างกลุ่มที่มีความแตกต่างกันในด้านอายุ ระดับการศึกษา รายได้ และระยะเวลาวันนอน ตามกรรับรู้ของผู้รับบริการในหอผู้ป่วยโรงพยาบาลเชียงคำ จังหวัดพะเยา ประชากรเป็นผู้รับบริการในหอผู้ป่วยของโรงพยาบาลเชียงคำ จำนวน 8,099 คน กลุ่ม ตัวอย่างคือ ผู้รับบริการในหอผู้ป่วยของโรงพยาบาลเชียงคำ จำนวน 180 คน สุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามคุณภาพบริการพยาบาลแบบเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้นตามแนวคิดของเกอร์ตีส, เอดเมน-เลวิแทน, ดาลีย์ และ เดลแบนโค (1993)ประกอบด้วย 7 ด้าน คือ 1) ด้านการเคารพในค่านิยม ความชอบ และความต้องการของผู้รับบริการ 2) ด้านการประสานงานและบูรณาการการดูแล 3 ด้านข้อมูลข่าวสาร การติดต่อสื่อสารและการให้ความรู้ 4) ด้านความสุขสบายทางค้านร่างกาย 5) ด้านการสนับสนุนด้านจิตใจ การบรรเทาความกลัวและความวิตกกังวล 1 ด้านการมีส่วนร่วมของครอบครัวและบุคคลใกล้ชิด และ 7 ด้านการส่งต่อและการดูแลต่อเนื่อง เครื่องมือผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน มีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหาของแบบสอบถามทั้งฉบับเท่ากับ 9.1 มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .97 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนาสถิติมีการวิเคราะห์การแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยพบว่า (1) ระดับคุณภาพบริการพยาบาลแบบเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางโรงพยาบาลเชียงคำ จังหวัดพะเยา ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก (2) คุณภาพบริการพยาบาลแบบเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางตามกรรับรู้ของผู้รับบริการในหอผู้ป่วย โรงพยาบาลเชียงคำ จังหวัดพะเยา ระหว่างกลุ่มที่มีความแตกต่างกันในด้านอายุ ระดับการศึกษา รายได้ และ ระยะเวลาวันนอน ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05