ความสำเร็จในการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาองค์การของเทศบาลตำบลคำตากล้า จังหวัดสกลนคร

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความคิดเห็นต่อความสำเร็จในการ จัดการความรู้เพื่อพัฒนาองค์การ และ (2) เปรียบเทียบระดับความสำเร็จในการจัดการความรู้ จำแนกตามปัจจัยส่วน การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรคือ พนักงาน ลูกจ้างประจำ ลูกจ้าง ชั่วคราว ที่ปฏิบัติงานในเทศบาลตำบล คำตากล้า จังหวัดสกลนคร จำนวน 119 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางกำหนดขนาดของเครจซี่และมอร์แกน และใช้การสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย สำหรับเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม โดยหาความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้การทดสอบค่าที และวิเคราะห์ความแปรปรวน ทางเดียว ในกรณีที่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จึงทำการทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ ด้วย วิธีการของเชฟเฟ่ ผลการศึกษาพบว่า (1) ระดับความคิดเห็นต่อความสำเร็จในการจัดการความรู้เพื่อ พัฒนาองค์การ ด้านการเรียนรู้จากประสบการณ์ของตนเองในอดีต ด้านการแก้ปัญหาอย่างมีระบบ ด้านการถ่ายทอดความรู้อยางรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ด้านการเรียนรู้จากประสบการณ์และสิ่งที่ ผู้อื่นทำได้เป็นอย่างดี ด้านการทดลองแนวทางใหม่ ๆ ตามลำดับ ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับ มาก และ (2) ระดับความสำเร็จในการจัดการความรู้ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า ระดับการศึกษาและระยะเวลาในการปฏิบัติงานที่แตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อความสำเร็จในการจัดการ ความรู้เพื่อพัฒนาองค์การแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 เมื่อเปรียบเทียบเป็นราย คู่ด้วยวิธีการของเชฟเฟ่ พบว่ากลุ่มการศึกษาระดับปริญญาโทมีความคิดเห็นต่อความสำเร็จในการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาองค์การมากกว่ากลุ่มการศึกษาระดับต่ำกว่าปริญญาตรี และกลุ่มการศึกษา ระดับปริญญาตรีตามลำดับ และกลุ่มที่มีประสบการณ์มากกว่า15 ปี มีความคิดเห็นต่อความสำเร็จในการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาองค์การแตกต่างจากกลุ่มที่มีประสบการณ์น้อยกว่า 5 ปี และ5-10 ปี