Please use this identifier to cite or link to this item: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/12906
Title: ปัญหาการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวมาใช้กับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดอาญา
Other Titles: Problems related to the electronic monitoring for juvenile criminal justice
Authors: วราภรณ์ วนาพิทักษ์
วีริศ กิตติพงษ์พัฒนา, 2534-
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิติศาสตร์
Keywords: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิติศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิชาเอกกฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรม--การศึกษาเฉพาะกรณี
การปล่อยชั่วคราว
การศึกษาอิสระ--กฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรม
Issue Date: 2564
Publisher: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
Abstract: การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาถึงความเป็นมาและความสำคัญของปัญหา แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการยุติธรรมทางอาญาสำหรับเด็กและเยาวชนในการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวมาใช้ในกระบวนการยุติธรรม (2) ศึกษาความเป็นไปได้ในและความเหมาะสมในการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวมาใช้กับผู้กระทำความผิดอาญาที่เป็นเด็กและเยาวชน (3) ศึกษาถึงข้อจำกัดและข้อขัดข้องในกรณีที่มีการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวมาใช้กับผู้กระทำความผิดอาญาที่เป็นเด็กและเยาวชน (4) ศึกษาวิเคราะห์และเปรียบเทียบถึงสภาพปัญหาที่เกี่ยวกับการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวมาใช้กับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดอาญาของประเทศไทยและต่างประเทศ (5) ศึกษาถึงแนวทางปรับปรุงแก้ไขและพัฒนากระบวนการยุติธรรมที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติต่อเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดอาญาของประเทศไทย การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิจัยจากเอกสาร ซึ่งผู้ศึกษาได้ทำการรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร กฎหมาย หนังสือตำรางานวิจัยบทความทางวิชาการ ที่เกี่ยวข้องกับการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวมาใช้กับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดอาญา โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากแหล่งข้อมูลปฐมภูมิ และข้อมูลทุติยภูมิในส่วนของการวิเคราะห์ข้อมูลงานวิจัย ผู้ศึกษาจะทำการสังเคราะห์และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยวิเคราะห์จากเนื้อหาที่ได้จากการวิจัยเอกสารและการทบทวนวรรณกรรม เพื่อนำมาเป็นแนวทางในการจัดทำข้อเสนอแนะต่อไป จากผลการศึกษาพบว่า (1) แนวคิดในการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาใช้กับเด็กและเยาวชนมีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมตัวผู้กระทำความผิดที่เป็นเด็กและเยาวชน ซึ่งจะต้องได้รับการคุ้มครองสิทธิภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก ค.ศ.1989 และกฎมาตรฐานขั้นต่ำของสหประชาชาติว่าด้วยการบริหารงานยุติธรรมที่เกี่ยวแก่คดีเด็กและเยาวชน ค.ศ.1985 (2) ประเทศอังกฤษและประเทศสหรัฐอเมริกา มลรัฐฟลอริด้า มีการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาใช้ในขั้นตอนก่อนศาลมีคำพิพากษา ชั้นปล่อยตัวชั่วคราว และภายหลังศาลมีคำพิพากษา (3) ประเทศไทยยังไม่มีการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาใช้ในกระบวนการยุติธรรมสำหรับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดทางอาญา เนื่องจากมีปัญหาด้านสิทธิมนุษยชนและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของเด็กและเยาวชนและประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญายังไม่มีการบัญญัติกำหนดอายุและประเภทคดีที่สามารถนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาใช้กับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดทางอาญาเอาไว้อย่างชัดเจน (4) ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาไม่มีบทบัญญัติและมาตรการทางกฎหมายในการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาใช้กับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดอาญาซึ่งแตกต่างกับประเทศอังกฤษและประเทศสหรัฐอเมริกา มลรัฐฟลอริด้า ที่มีบทบัญญัติและมาตรการทางกฎหมายในเรื่องดังกล่าวเอาไว้ชัดเจน (5) ข้อเสนอแนะ คือ การแก้ไขปรับปรุงประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาในส่วนของบทบัญญัติเกี่ยวกับอายุเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด ประเภทคดีที่สามารถใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัว กำหนดอำนาจหน้าที่ของพนักงานคุมประพฤติและไม่ควรเก็บค่าใช้จ่ายในการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาใช้กับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดทางอาญา
URI: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/12906
Appears in Collections:Law-Independent study

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
FULLTEXT.pdfเอกสารฉบับเต็ม13.96 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons