ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคล

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เรื่องปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคล มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และประวัติความเป็นมาของกฎหมายอาวุธปืน (2) ศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายที่เกี่ยวกับการอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคลของประเทศไทยกับกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศญี่ปุ่น (3) ศึกษาวิเคราะห์ปัญหาทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคล (4) ศึกษาข้อเสนอแนวทางปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวกับการอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคลการศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิจัยเอกสารจากการศึกษาค้นคว้าและรวบรวมข้อมูลจากหนังสือ วิทยานิพนธ์ วารสาร บทบัญญัติของกฎหมาย บทความ และคำพิพากษาของศาลในต่างประเทศ รวมทั้งข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตที่เข้าถึงได้โดยง่ายและน่าเชื่อถือ เพื่อนำมาวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และเสนอแนวทางแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายเกี่ยวกับการอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคลผลการศึกษาพบว่า (1) ตามแนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิเสรีภาพ และการรักษาความสงบเรียบร้อยของรัฐ รวมถึงแนวคิดของหลักการป้องกัน ประกอบกับประวัติความเป็นมาของกฎหมายอาวุธปืน ทำให้เข้าใจถึงเจตนารมณ์ของกฎหมายอาวุธปืน (2) เมื่อศึกษากฎหมายอาวุธปืนของประเทศไทย ประเทศสหรัฐอเมริกา และประเทศญี่ปุ่น ทุกประเทศล้วนยอมรับสิทธิเสรีภาพของบุคคลในการที่จะมีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคล แต่มีการออกกฎหมายควบคุมอาวุธปืนซึ่งเป็นอาวุธที่มีอานุภาพร้ายแรง (3) สำหรับประเทศไทยแม้มีกฎหมายเกี่ยวกับการอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคล คือพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 แต่กฎหมายฉบับดังกล่าวมีการใช้บังคับมาเป็นเวลานาน ไม่สอดคล้องกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไป บทบัญญัติบางมาตราที่อ้างอิงกฎหมายอื่นจึงไม่เป็นปัจจุบัน และมีมาตรฐานที่ต่ำกว่ากฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศญี่ปุ่น (4) ควรเสนอแนวทางแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายเกี่ยวกับหลักเกณฑ์คุณสมบัติและลักษณะต้องห้ามของผู้มีสิทธิขออนุญาต, การกำหนดประเภท ชนิด จำนวนอาวุธปืนที่อนุญาตให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ รวมถึงการตรวจสอบหลังออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนส่วนบุคคล