ผลของการพัฒนาพฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติดแกนนำเยาวชน อำเภอหนองบุญมาก จังหวัดนครราชสีมา

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความรู้เกี่ยวกับยาเสพติด การรับรู้โอกาสเสี่ยงของการใช้ยาเสพติดและความรุนแรงของยาเสพติด การรับรู้ประโยชน์ของพฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติด การรับรู้ความสามารถตนเองในการป้องกันการใช้ยาเสพติด และพฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติดของกลุ่มทดลอง ระหว่างก่อนและหลังได้รับโปรแกรม และระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มเปรียบเทียบหลังได้รับโปรแกรมการวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนแกนนำทูบีนัมเบอร์วัน ที่ไม่เคยได้รับความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการใช้ยาเสพติดและมีคุณสมบัติตามเกณฑ์คัดเข้าศึกษา ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย จากโรงเรียนหนองบุญมากพิทยาคมเป็นกลุ่มทดลอง และโรงเรียนหนองบุญมากประสงค์วิทยาเป็นกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองเป็นโปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติดแกนนำเยาวชน ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นตามแนวคิดแบบจำลองความเชื่อด้านสุขภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม 7 ส่วน ได้แก่ 1) ข้อมูลทั่วไป 2) ความรู้เกี่ยวกับยาเสพติด 3) การรับรู้โอกาสเสี่ยงของการใช้ยาเสพติด 4) การรับรู้ความรุนแรงของยาเสพติด 5) การรับรู้ประโยชน์ของพฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติด 6) การรับรู้ความสามารถตนเองในการป้องกันการใช้ยาเสพติด และ 7) พฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติด แบบสอบถามส่วนที่ 2-7 มีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหา .96, 1.00, 1.00, .83, .85 และ .88 ตามลำดับ และมีค่าความเที่ยง .844, .962, .824, .951, .934 และ .924 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา สถิติทดสอบที สถิติทดสอบวิลคอกซันแมทช์แพร์สซายน์แรงค์ และสถิติทดสอบแมนวิทนีย์ยูผลการวิจัยพบว่า หลังได้รับโปรแกรม กลุ่มทดลองมีความรู้เกี่ยวกับยาเสพติดสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรม มีการรับรู้โอกาสเสี่ยงของการใช้ยาเสพติดต่ำกว่าก่อนได้รับโปรแกรมและกลุ่มเปรียบเทียบ มีการรับรู้ความรุนแรงของยาเสพติด การรับรู้ประโยชน์ของพฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติด การรับรู้ความสามารถตนเองในการป้องกันการใช้ยาเสพติด และพฤติกรรมป้องกันการใช้ยาเสพติด สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมและกลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05