ความสัมพันธ์ระหว่างอุปนิสัยเชิงรุก ความสามารถในการปฏิบัติบทบาทของหัวหน้าผู้ป่วยกับประสิทธิผลของการพยาบาลในหอผู้ป่ายตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการ โรงพยาบาลรัฐ ระดับตติยภูมิ เขต 15 และ 17

Abstract

การวิจัยเชิงบรรยายนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) อุปนิสัยเชิงรุก ความสามารถในการปฏิบัติบทบาทของหัวหน้าหอผู้ป่วย และประสิทธิผลการพยาบาลของหอผู้ป่วย และ 2) ความสัมพันธ์ระหว่างอุปนิสัยเชิงรุก ความสามารถในการปฏิบัติบทบาทของหัวหน้าหอผู้ป่วยกับประสิทธิผลของการพยาบาลของหอผู้ป่วยโรงพยาบาลรัฐ ระดับตติยภูมิ เขต 15 และ 17 กลุ่มตัวอย่าง คือ พยาบาลประจำการโรงพยาบาลรัฐ ระดับตติยภูมิ ในเขต 15 และ 17 ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน จำนวน 397 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถามแบ่งเป็น 3 ส่วน คือ แบบสอบถาม เกี่ยวกับอุปนิสัยเชิงรุก ความสามารถในการปฏิบัติบทบาทของหัวหน้าหอผู้ป่วย และประสิทธิผลการพยาบาทของหอผู้ป่วย ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อทำจากผู้ทรงคุณวุฒิ และวิเคราะห์ค่าความเที่ยงของแบบสอบถามโดยหาค่าสัมประสิทธิแอลฟ่าของครอนบาค มีค่าเท่ากับ 0.98, 0.99 และ 0.95 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) หัวหน้าหอผู้ป่วย มีอุปนิสัยเชิงรุก ทั้งในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับสูงมีความสามารถในการปฏิบัติบทบาทโดยรวมอยู่ในระดับสูง ยกเว้นด้านวิจัยอยู่ในระดับปานกลาง ส่วน ประสิทธิผลการพยาบาลของหอผู้ป่วย พบว่าทั้งโดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับสูง 2) อุปนิสัยเชิงรุก ของหัวหนัาหอผู้ป่วย มีความสัมพันธ์ทางบวกกับประสิทธิผลการพยาบาลของหัวหน้าหอผู้ป่วย ในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ 0.05 (r = 0.69) และความสามารถในการปฏิบัติบทบาทของหัวหน้าที่ผู้ป่วยมีความสัมพันธ์ทางบวกกับประสิทธิผลการพยาบาทของหอผู้ป่วย ในระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (r = 0.77) ดังนั้นจึงควรพัฒนาหัวหน้าหอผู้ป่วยให้มีความสามารถในการปฏิบัติบทบาทของหัวหน้าหอผู้ป่วยและอุปนิสัยเชิงรุก เพื่อส่งผลให้เกิดประสิทธิผลการพยาบาลของหอผู้ป่วยที่ดีเพิ่มขึ้น