การวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนจากการปลูกยางพารา : กรณีศึกษาจังหวัดนครพนม

Abstract

การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกรเจ้าของสวนยางในพื้นที่จังหวัดนครพนม 2) วิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนจากการปลูกยางพาราของเกษตรกรผู้ปลูกยางพาราในพื้นที่จังหวัดนครพนม และ 3) วิเคราะห์ความอ่อนไหวของโครงการผลิตยางพาราในพื้นที่จังหวัดนครพนม การวิเคราะห์ครั้งนี้ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ข้อมูลปฐมภูมิจากการสัมภาษณ์เกษตรกรผู้ปลูกยางพาราที่จำหน่าย ผลผลิตแล้วจำนวน 390 รายโดยการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย และข้อมูลทุติยภูมิจากสำนักงานกองทุน สงเคราะห์การทำสวนยาง โดยใช้หลักเกณฑ์การตัดสินใจในการลงทุน 3 ตัวชี้วัด คือ มูลค่าปัจจุบันสุทธิ อัตราผลตอบแทนภายในของการลงทุน และอัตราส่วนผลตอบแทนต่อต้นทุน ผลการศึกษาพบว่า 1) เกษตรกรที่ปลูกยางพาราส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 49.77 ปี จบการศึกษาระดับประถมศึกษา เป็นเกษตรกรชาวสวนยางขนาดเล็ก มีพื้นที่ปลูกยาง 1-10 ไร่ และมีประสบการณ์ในการปลูกมาแล้ว 6-10 ปี 2) การวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนทางการเงินในการปลูก ยางพาราระยะเวลา 20 ปี โดยแบ่งกลุ่มขนาดเกษตรตัวอย่างออกเป็น 4 กลุ่ม การผลิตยางพาราขนาดสวน 1-10 ไร่ ขนาด 11-20 ไร่ ขนาด 21-30 ไร่ และขนาด 31 ไร่ขึ้นไปพบว่า มีผลตอบแทนคิดเป็นมูลค่าปัจจุบันสุทธิ อัตราคิดลดร้อยละ 7 ณ ปี 2557 เท่ากับ 20,812.46 20,886.71 20,388.82 และ 20,839.76 บาทต่อไร่ ตามลำดับอัตราผลตอบแทนภายในของการลงทุนเท่ากับ ร้อยละ 15.71 15.86 15.90 และร้อยละ 15.85 ตามลำดับ และอัตราส่วนผลตอบแทนต่อต้นทุนเท่ากับ 1.25 1.25 1.24 และ 1.25 ตามลำดับ 3) ผลการวิเคราะห์ความอ่อนไหวภายใต้เงื่อนไขการเปลี่ยนแปลงด้านผลตอบแทนและต้นทุนปลี่ยนแปลงด้านใดด้านหนึ่งหรือทั้งสองด้านพร้อมกัน ร้อยละ 10 พบว่า มูลค่าปัจจุบัน สุทธิมีค่าเป็นบวก อัตราผลตอบแทนภายในของการลงทุนมีค่าสูงกว่าอัตราดอกเบี้ยที่ตลาดกำหนด และอัตราส่วนผลตอบแทนต่อต้นทุนมีค่ามากกว่าหนึ่ง ดังนั้นการลงทุนผลิตยางพารามีความอ่อนไหวต่อการลงทุนในระดับต่ำ