การศึกษาความเป็นไปได้ของการลงทุนประกอบธุรกิจวิทยุกระจายเสียงระบบดิจิทัลในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการประกอบธุรกิจวิทยุกระจายเสียง ของประเทศไทย 2) วิเคราะห์ความเป็นไปได้ทางด้านการตลาด ด้านเทคนิค และด้านการเงินของ การลงทุนการประกอบธุรกิจวิทยุกระจายเสียงระบบดิจิทัลในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล การศึกษาใช้แบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือการวิจัยเพื่อสัมภาษณ์ผู้ประกอบการให้ได้ข้อมูล ในด้านรายรับรายจ่ายของการประกอบธุรกิจวิทยุกระจายเสียงระบบดิจิตอล และใช้การประเมิน เชิงปริมาณด้วย มูลค่าปัจจุบันสุทธิ อัตราผลตอบแทนต่อต้นทุน อัตราผลตอบแทนภายในและ ระยะเวลาคืนทุน ผลการศึกษาพบว่า 1) สภาพการประกอบธุรกิจวิทยุกระจายเสียงของประเทศไทยมีสถานี วิทยุระบบ FM แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ดาเนินการโดยส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจ ที่ได้รับการจัดสรรคลื่นความถี่จา นวน 300 สถานี และกลุ่มสถานีวิทยุทดลองออกอากาศจา นวน 5,000 สถานี ทั้งนี้ การมีสถานีวิทยุจา นวนมากทา ให้เกิดปัญหาการรบกวนการใช้งานคลื่นความถี่ระหว่างกัน อย่างมาก 2) การวิเคราะห์ความเป็นไปได้ทางด้านตลาดของธุรกิจวิทยุกระจายเสียงระบบดิจิทัลพบว่า มีจุดแข็งในเรื่องของคุณภาพเสียงที่ดีขึ้น ครอบคลุมพื้นที่มากขึ้น และมีบริการช่องและเนื้อหารายการที่ หลากหลายขึ้น ด้วยต้นทุนที่ต่า ลง และมีการใช้งานทรัพยากรคลื่นความถี่ที่มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ส่วนทางด้านเทคนิคพบว่า ย่านคลื่นความถี่วิทยุที่เหมาะสมคือ VHF Band III ตั้งแต่ 174 เมกะเฮิรตซ์ ถึง 230 เมกะเฮิรตซ์ และเทคโนโลยีวิทยุดิจิทัลที่เหมาะสม ใช้เทคโนโลยี DAB+ ซึ่งมีจุดเด่นในเรื่องให้ คุณภาพเสียงที่ดี ทนทานต่อสัญญาณรบกวน สาหรับการวิเคราะห์ความเป็นไปได้ทางการเงินพบว่า มี ความเป็นไปได้ โดยมูลค่าปัจจุบันสุทธิเท่ากับ 14,078,805 บาท อัตราผลตอบแทนภายในเท่ากับร้อยละ 23.39 อัตราผลตอบแทนต่อต้นทุนเท่ากับ 1.35 เท่า และระยะเวลาคืนทุนคิดลด 5.46 ปี จะเห็นได้ว่าการ ลงทุนประกอบธุรกิจวิทยุกระจายเสียงระบบดิจิตอลดังกล่าวมีความเป็นไปได้ทางการเงินด้วย ดังนั้น ภาครัฐจึงควรมีความชัดเจนในเชิงนโยบายและการสนับสนุนอุตสาหกรรมนี้