ความล้มเหลวในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2557

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อศึกษา (1) สภาพแวดล้อมและบริบททางสังคมการเมืองในช่วงก่อนการบริหารจัดการการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2557 (2) ปัจจัยซึ่งเป็นสาเหตุของความล้มเหลวในการจัดการการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2557 (3) การบริหารจัดการการเลือกตั้งของคณะกรรมการการเลือกตั้ง ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2557 และ (4) ข้อเสนอแนะแนวทางในการแก้ไขปัญหาการจัดการการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การเลือกกลุ่มประชากรตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกตามแบบสัมภาษณ์และใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา วิเคราะห์ผลการวิจัยพบว่า (1) สภาพแวดล้อมและบริบททางสังคมการเมืองในช่วงก่อนการบริหารจัดการการเลือกตั้ง เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2557 เกิดความขัดแย้งของขั้วอำนาจทางการเมือง 2 ฝ่ายเกี่ยวกับการเสนอร่างกฎหมายนิรโทษกรรม ซึ่งเป็นปัจจัยนำไปสู่ความขัดแย้งรุนแรงและกลายเป็นวิกฤตการณ์ทางการเมือง (2) การบริหารจัดการการเลือกตั้งท่ามกลางความขัดแย้งที่เกิดขึ้นกลายเป็นการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายเป็นกลุ่มต่างๆในสังคม การสร้างกลุ่มอิทธิพลทางการเมืองด้วยการนำเทคโนโลยีอันทันสมัยทางการสื่อสารมาใช้ในการติดต่อสื่อสารของกลุ่มต่างๆในสังคมมีความฉับไวก้าวไกลไปทุกพื้นที่ในทุกเขตปกครอง เกิดการรวมกลุ่มของกลุ่มต่างๆอย่างรวดเร็ว จึงเป็นเหตุปัจจัยที่ทำให้คณะกรรมการการเลือกตั้งหรือกกต.ไม่สามารถจัดการการเลือกตั้งให้สำเร็จได้ตามกระบวนการทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยในระบบรัฐสภา (3) การปะทะกันของกลุ่มต่างๆในสังคมในระหว่างการจัดการการเลือกตั้ง นับว่าเป็นความขัดแย้งรุนแรงทางสังคมการเมือง จึงทำให้เกิดความล้มเหลวในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (4) การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรควรจะต้องเริ่มจากการสร้างความปรองดองด้วยการจัดกิจกรรมผ่านทางสังคมโดยใช้หลักคุณธรรมและจริยธรรม เพื่อให้เกิดความสามัคคีกลมเกลียวของประชาชน นักการเมือง และกลุ่มต่างๆในสังคม และจะต้องใช้แนวทางนิติรัฐ ซึ่งประชาชนเป็นเจ้าของอำนาจรัฐในการปกครองประเทศในการแก้ไขปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคม