การศึกษาพฤติกรรมการแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัยในกิจกรรมเสรีของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กวัดม่อนจำศีล เทศบาลเมืองเขลางค์นคร จังหวัดลำปาง

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ(1) ศึกษาพฤติกรรมการแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัยในกิจกรรมเสรี และ(2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการแก้ปัญหาในกิจกรรมเสรีของเด็กชายและเด็กหญิง กลุ่มตัวอย่างคือเด็กปฐมวัย ชายและหญิง อายุระหว่าง 3-4 ปี ของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กวัดม่อนจำศีล เทศบาลเมืองเขลางค์นคร จังหวัดลำปางที่กำลังศึกษาใน ปีการศึกษา 2560 ได้มาโดยการสุ่มแบบกลุ่ม จำนวน 1 ห้องเรียน เครื่องมือที่ใช้คือ (1) แบบสังเกตพฤติกรรมการแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัย (2) แบบบันทึกพฤติกรรมการแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัย้วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจงความถี่ค่าร้อยละและการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาผลการศึกษาปรากฏว่า(1) พฤติกรรมการแก้ปัญหาที่พบมากที่สุดในมุมเครื่องเล่นสัมผัส เปนอันดับที่ 1 รองลงมาคือมุมบทบาทสมมุติ มุมนิทาน มุมวิทยาศาสตร์ มุมบล็อก และมุมเกมการศึกษา ตามลำดับ โดยพฤติกรรมการแก้ปัญหาที่พบมากที่สุดในมุมเครื่องเล่น คือเมื่ออุปกรณ์การเล่นไม่พอปรับเปลี่ยนอุปกรณ์การเล่น พฤติกรรมการแก้ปัญหาที่พบมากที่สุดในมุมบทบาทสมมุติ คือเมื่ออุปกรณ์ที่ต้องการเล่นไม่พอปรับเปลี่ยนวิธีการเล่น พฤติกรรมการแก้ปัญหาที่พบมากที่สุดในมุมนิทานคือเมื่อต้องการอ่านเล่มเดียวกันกับที่เพื่อนอ่านอยู่ เข้าไปนั่งอ่านร่วมกับเพื่อน พฤติกรรมการแก้ปัญหาที่พบมากที่สุดในมุมวิทยาศาสตร์ คือเมื่ออุปกรณ์ที่ต้องการเล่นไม่พอปรับเปลี่ยนวิธีการเล่น พฤติกรรมการแก้ปัญหาที่พบมากที่สุดในมุมบล็อก้ คือเมื่ออุปกรณ์การเล่นไม่พอหยิบของเล่นจากเพื่อนมาเป็นของตนเอง และพฤติกรรมการแก้ปัญหาที่พบมากที่สุดในมุมเกมการศึกษา คือเมื่อไม่รู้วิธีการเล่น หรือทำไม่ได้ ใช้การสังเกตการเล่นของเพื่อน และ(2) ส่วนใหญ่เด็กชายและเด็กหญิงมีพฤติกรรมการแก้ปัญหาในมุมเครื่องเล่นสัมผัส มุมวิทยาศาสตร์มุมบล็อก มุมเกมการศึกษา คล้ายคลึงกัน แต่ทั้งนี้พบว่า เด็กหญิงมีแนวโน้มใช้กำลังในการแก้ปัญหามากกว่าเด็กชายในมุมนิทาน และมุมบทบาทสมมุติ