การผลิตสตรอเบอรี่โดยการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีของเกษตรกรในอำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) สภาพพื้นฐานส่วนบุคคลทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกรผู้ปลูกสตรอเบอรี่ (2) การผลิตและการตลาดสตรอเบอรี่โดยใช้การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีสำหรับพืช (GAP) (3) ความรู้แหล่งความรู้และความคิดเห็นของเกษตรกรผู้ปลูกสตรอเบอรี่โดยใช้การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีสำหรับพืช (GAP) (4) ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตสตรอเบอรี่โดยใช้การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีสำหรับพืช (GAP) และ (5) ปัญหาและข้อเสนอแนะในการผลิตสตรอเบอรี่โดยใช้การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีสำหรับพืช (GAP) ผลการวิจัยพบว่า (1) เกษตรกรเกือบทั้งหมดเป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 42.44 ปี จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มากที่สุด จำนวนสมาชิกครัวเรือนเฉลี่ย 4.23 คน ประสบการณ์ปลูกสตรอเบอรี่เฉลี่ย 9.80 ปี พื้นที่เกษตรเฉลี่ย 4.73 ไร่ ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพหลักปลูกสตรอเบอรี่ พื้นที่ปลูกสตรอเบอรี่เฉลี่ย 2.66 ไร่ แรงงานในครัวเรือนเฉลี่ย 2.62 คน หนึ่งในสามใช้แหล่งเงินทุนจาก ธกส. รายได้จากการขายสตรอเบอรี่ต่อปีเฉลี่ย 208,877.50 บาท รายได้จากการขายสตรอเบอรี่ต่อไร่เฉลี่ย 279,140.83 บาท รายได้จากการขายพืชอื่นต่อปีเฉลี่ย 60,203.49 บาท รายจ่ายจากการปลูกสตรอเบอรี่ต่อไร่เฉลี่ย 30,375.83บาท รายจ่ายจากการปลูกพืชอื่นต่อปีเฉลี่ย 21,298.85 บาท รายจ่ายครัวเรือนนอกภาคการเกษตรต่อปีเฉลี่ย 71,922.50 บาท พบว่า ระยะเวลาในการรวมกลุ่มเฉลี่ย 7.35 ปี (2) ส่วนมากปลูกสตรอเบอรี่พันธุ์ 329 มากกว่าครึ่งปลูกบนที่เนิน หนึ่งในสามใช้ใบตองตึงเป็นวัสดุคลุมแปลง เกือบทั้งหมดใช้ปุ๋ยเคมี (3) ระดับความรู้อยู่ในระดับสูง แหล่งความรู้ของเกษตรกรอยู่ในระดับน้อย (4) เกษตรกรส่วนใหญ่ยอมรับ GAP ในเชิงความคิดเห็น อยู่ในระดับมาก ส่วนใหญ่การยอมรับ GAP เชิงปฏิบัติ อยู่ในระดับมาก (5) ปัญหาอยู่ในระดับปานกลาง คือปัญหาแหล่งน้ำไม่เพียงพอข้อเสนอแนะ ต้องการให้มีน้ำพอใช้ตลอดทั้งปี โดยการขุดเจาะบ่อบาดาล หรือการสนับสนุนบ่อเก็บน้ำจากหน่วยงานรัฐ (6) ตัวแปรอิสระ ความรู้ความเข้าใจระยะเวลาในการร่วมกลุ่ม พื้นที่ปลูกสตรอเบอรี่ และแหล่งเรียนรู้ บุคคล/กลุ่ม/มวลชนมีความสัมพันธ์กับตัวแปรตามการผลิตสตรอเบอรี่โดยการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีสำหรับพืช (GAP)