ปัญหาการดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการที่ออกจากราชการไปแล้วตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาถึงแนวคิด ทฤษฎี มาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการที่ออกจากราชการไปแล้วตามกฎหมายไทยและของต่างประเทศ และ (2) เสนอแนะแนวทางแก้ไขปรับปรุงกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวกับการดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการที่ออกจากราชการไปแล้วของประเทศไทยให้เหมาะสม การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยเอกสาร โดยการศึกษาค้นคว้าตำราวิชาการ บทความ ระเบียบ กฎหมาย วิทยานิพนธ์ และข้อมูลจากเว็บไซต์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยทั้งที่เป็นภาษาไทยและภาษาต่างประเทศเพื่อรวบรวมข้อมูลทั้งหลายมาทำการศึกษา วิเคราะห์ และเรียบเรียงอย่างเป็นระบบ ผลการศึกษาพบว่า (1) ปัญหาการดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการที่ออกจากราชการไปแล้วตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มิได้บัญญัติให้ชัดเจนว่าผู้มีอำนาจหน้าที่ในการสืบสวนสอบสวนหรือตรวจสอบตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2562 มาตรา 100 วรรคหนึ่ง หมายถึง ผู้ใดบ้าง เนื่องจากผู้มีอำนาจหน้าที่กรณีดังกล่าวมีอยู่เป็นจำนวนมาก ทั้งการกล่าวหาเป็นหนังสือในบทบัญญัติดังกล่าว มีความหมายอย่างไรบ้าง หรือต้องมีองค์ประกอบใดบ้างจึงจะถือว่าเป็นการกล่าวหาเป็นหนังสือ ทำให้เกิดปัญหาในทางปฏิบัติในการตีความการบังคับใช้กฎหมาย และ (2) ผู้ที่มีอำนาจดำเนินการทางวินัยมีอำนาจดำเนินการสืบสวนหรือพิจารณาดำเนินการทางวินัยและสั่งลงโทษข้าราชการพลเรือนสามัญซึ่งออกจากราชการอันมิใช่เพราะเหตุตาย จะต้องดำเนินการสอบสวนตามหลักเกณฑ์และวิธีการใดผู้ศึกษาจึงเสนอแนวทางในการศึกษาให้เห็นถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นในทางปฏิบัติในการบังคับใช้กฎหมายโดยการแก้ไขเพิ่มเติมกฎ ก.พ. ว่าด้วยการดำเนินการทางวินัย พ.ศ. 2556 ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการที่ออกจากราชการไปแล้วให้ชัดเจนยิ่งขึ้น