การล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้เรียนหรือนักศึกษา ตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2547

Abstract

การค้นคว้าอิสระเรื่อง การล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้เรียนหรือนักศึกษา ตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ.2547 มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดทฤษฎี และหลักการที่เกี่ยวข้องกับการล่วงละเมิดทางเพศ (2) ศึกษากฎหมายเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศ จากองค์กรกลางบริหารงานบุคคลข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา กฎหมายข้าราชการพลเรือน และกฎหมายอาญา (3) ศึกษาปัญหาการล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้เรียนหรือนักศึกษา (4) เสนอแนะแนวทางแก้ปัญหาข้อกฎหมายการล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้เรียนหรือนักศึกษาให้มีความเหมาะสมและเป็นธรรม การค้นคว้าอิสระ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการศึกษาวิจัยเอกสาร โดยศึกษาจากเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้เรียนหรือนักศึกษา นอกจากนี้ยังได้ศึกษาจากคำพิพากษาของศาล คำวินิจฉัยขององค์กรกลางบริหารงานบุคคล และนำเสนอข้อมูลแบบพรรณนาวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า (1) มาตรา 94 วรรคสามแห่งพระราชบัญญัติพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ.2547 กำหนดให้การล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้เรียนหรือนักศึกษาเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง โดยคำว่า “ล่วงละเมิดทางเพศ” มีความหมายที่กว้าง ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าหากมีการกระทำชำเรา การอนาจาร การล่วงละเมิดทางเพศด้วยวาจา หรือพฤติกรรมอื่นที่ส่อไปในทางเพศต่อผู้เรียน หรือนักศึกษาถือเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงทั้งสิ้น (2) องค์กรกลางบริหารงานบุคคลเกี่ยวกับการศึกษาได้พิจารณาความผิดวินัยกรณีล่วงละเมิดทางเพศตามกฎหมายข้าราชการครูแตกต่างจากกฎหมายข้าราชการพลเรือน โดยกฎหมายข้าราชการพลเรือนมีแนวทางในการพิจารณาโทษที่ชัดเจนและมีระดับการลงโทษที่แตกต่างกัน สำหรับความผิดทางเพศตามกฎหมายอาญาของไทยได้แยกความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราและความผิดฐานอนาจารไว้อย่างชัดเจน และมีบทลงโทษที่แตกต่างกันเช่นเดียวกับความผิดทางเพศตามกฎหมายต่างประเทศ (3) การที่กฎหมายข้าราชการครูกำหนดให้การล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้เรียนหรือนักศึกษาเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงทำให้เกิดปัญหาความไม่เป็นธรรม การใช้ดุลพินิจที่หลากหลายไม่เป็นมาตรฐานเดียวกันการใช้ดุลพินิจที่มิชอบไม่เป็นไปตามหลักกฎหมาย การบังคับใช้กฎหมายไม่เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ (4) ควรกำหนดหลักเกณฑ์การกระทำอันเป็นการล่วงละเมิดทางเพศที่มีลักษณะของความรุนแรงหรือร้ายแรงไว้ในกฎ ก.ค.ศ. ซึ่งออกตามมาตรา 94 วรรคสามแห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา เพื่อในการแก้ปัญหาการล่วงละเมิดทางเพศ ต่อผู้เรียนหรือนักศึกษาให้มีความเหมาะสมและเป็นธรรม