ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจของประชาชนในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ ตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพี่อ (1) ศึกษาระดับความพึงพอใจของประชาชนต่อการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ ตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน (2) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจของประชาชนในการปฎบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ ตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน และ (3) เปรียบเทึยบความพึงพอใจของประชาชนในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ ตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน จำแนกตาม เพศ อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพ อาชีพ รายได้ และลักษณะการใช้บริการกับเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ ตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน ประชากรในการวิจัย ได้แก่ ประชาชนพี่มีภูมิลำเนาและพักอาศัยอยู่ในเขตอำเภอเมืองน่าน จังหวัคน่าน จำนวน 80,778 คน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ ประชาชนที่มีภูมิลำเนาและพักอาศัยอยู่ในเขตอำเภอเมืองน่าน จังหวัดน่าน จำนวน 400 คน ซึ่งได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครึ่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม ซึ่งเป็นแบบมาตรวัดประมาณค่าของลิเคอร์ท มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .94 สถิตที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณการทดสอบค่า t และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยพบว่า (1) ประชาชนมีความพึงพอใจต่อการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน ในด้านความทันเวลา ด้านความเสมอภาค ด้านความต่อเนึ๋อง ด้านความกัาวหน้า ด้านความสะดวก ด้านผู้ใช้บริการ ด้านคุณภาพการบริการ ด้านข้อมูล ด้านวัสดุอุปกรณ์ และด้านสถานที่ อยู่ในระดับมาก (2) ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจของประชาชนในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ สถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน มีเพึยง 1 ปัจจัย คือปัจจัยด้านคุณภาพการบริการ โดยส่งผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (3) ประชาชนที่เป็นเพศชาย อายุ 51 ปืขึ้นไป สถานภาพสมรส และเคยใช้บริการกับเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ ตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน ในสถานะพยานและสถานะอื่นๆ มีความพึงพอใจต่อการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจ ตำรวจภูธรอำเภอเมืองน่าน ในระดับสูงกว่า ประชาชนเพศหญิง อายูตํ่ากว่า 51 ปีสถานภาพโสด หย่าและหม้าย และเคยใช้บริการในสถานะผู้กล่าวหา ผู้เสียหาย ผู้ต้องหา โดยส่งผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนระดับการศึกษาอาชีพและรายได้ มีผลต่อความพึงพอใจไม่ต่างกัน