สิทธิของชุมชนในการยื่นคำร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 212

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่อง สิทธิของชุมชนในการยื่นคำร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญตามรัฐธรรมนูญ แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 212 มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวกับสิทธิชุมชนในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 (2) วิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับสิทธิในการยื่นคำร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 212 (3) วิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับผู้ทรงสิทธิชุมชน และการใช้สิทธิของชุมชนในการยื่นคำร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 212 การศึกษาค้นคว้าอิสระครั้งนี้ เป็นการวิจัยทางนิติศาสตร์โดยการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยการศึกษาค้นคว้าและวิเคราะห์เอกสารต่าง ๆ (Documentary Research) ที่เกี่ยวข้อง เช่น ตำรา บทความทางวิชาการ วิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์ รวมทั้งบทบัญญัติของกฎหมาย พร้อมทั้งศึกษาเปรียบเทียบกับกฎหมายรัฐธรรมนูญของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน ผลจากการศึกษาพบว่า รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 66 และมาตรา 67 ได้รับรองคุ้มครองให้ “ชุมชน” “ชุมชนท้องถิ่น” และ “ชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิม” เป็นผู้ทรงสิทธิ มีสิทธิหน้าที่ตามที่รัฐธรรมนูญบัญญัติไว้ โดยสถานะในทางกฎหมายของชุมชน ชุมชนท้องถิ่น และชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมนั้น มีสถานะเป็นคณะบุคคลตามที่รัฐธรรมนูญได้รับรองให้เป็นผู้ทรงสิทธิสามารถใช้สิทธิได้ตามรัฐธรรมนูญ ส่วนการกระทำการแทนชุมชนนั้น สามารถกระทำผ่านผู้นำของชุมชน หรือจะกระทำการในฐานะปัจเจกชนและบุคคลในชุมชนโดยมิจำต้องมีฐานะเป็นผู้นำชุมชนหรือเป็นผู้ได้รับมอบอำนาจจากบุคคลในชุมชนแต่อย่างใด นอกจากนั้น ชุมชน ชุมชนท้องถิ่น และชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิม สามารถใช้สิทธิโดยการเป็นผู้ฟ้องคดีต่อ ศาลรัฐธรรมนูญ ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 212 ได้ เฉกเช่นเดียวกันกับบุคคลธรรมดา และนิติบุคคล