การย้ายผู้บริหารสถานศึกษา ตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2547

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือเพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับความชอบด้วยกฎหมายของคำสั่งทางปกครองและการควบคุมการใช้ดุลพินิจในการออกคำสั่งทางปกครองของศาลปกครอง วิเคราะห์ความชอบด้วยกฎหมายของคำสั่งย้ายผู้บริหารสถานศึกษา และมติของ อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษา จากคดีตัวอย่างที่ศึกษา วิเคราะห์ความเหมาะสมของเกณฑ์การย้ายผู้บริหารสถานศึกษา ที่กำหนดโดย ก.ค.ศ. และเพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหา อันจะทำให้การย้ายผู้บริหารสถานศึกษาเป็นธรรมและเหมาะสมยิ่งขึ้น ระเบียบวิธีวิจัยที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยดำเนินการวิจัยเอกสาร (Documentary Research) เป็นหลัก และใช้วิธีการศึกษาเชิงวิเคราะห์ทางนิติศาสตร์ (Legal Analysis) โดยศึกษาจากเอกสาร ตำราทางวิชาการ งานวิจัย วิทยานิพนธ์ คำวินิจฉัย คำพิพากษา คำสั่งของศาลปกครอง และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาพบว่าคำสั่งย้ายผู้บริหารสถานศึกษาทั้งสองคำสั่งเป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เพราะเป็นคำสั่งที่ออกตามมติ ของ อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษา ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจากไม่ดำเนินการให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนด และมติของ อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษา ที่ไม่รับย้ายผู้ฟ้องคดีก็เป็นมติที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เพราะเป็นการดำเนินการที่ขัดต่อกฎหมายที่กำหนดให้ อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาต้องดำเนินการตามมติของ ก.ค.ศ. ซึ่งศาลปกครองวินิจฉัยว่าเป็นการละเลยต่อหน้าที่ และการศึกษาในครั้งนี้ยังพบว่าการกำหนดเกณฑ์การย้ายผู้บริหารสถานศึกษา ของ ก.ค.ศ. นั้น ยังไม่เหมาะสม ควรมีการแก้ไขในเรื่องของขนาดของโรงเรียนจาก 4 ขนาด เพิ่มเป็น 5 ขนาด โดยเพิ่มขนาดของโรงเรียนที่มีนักเรียนน้อยกว่า 120 คน เป็นโรงเรียนขนาดเล็กมาก ทั้งนี้เพื่อให้การย้ายผู้บริหารสถานศึกษามีความเหมาะสมและเป็นธรรมยิ่งขึ้น