คำสั่งไม่รับคำขอเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการศึกษาแนวคิด ทฤษฎี หลักกฎหมายที่เกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในคดีปกครอง รวมทั้งวิเคราะห์ถึงปัญหาเกี่ยวกับคำสั่งไม่รับคำขอวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาและเสนอแนะแนวทางแก้ไขปรับปรุงหลักเกณฑ์เกี่ยวกับคำสั่งไม่รับคำขอวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาการศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการวิจัยเอกสาร โดยวิเคราะห์ข้อมูลจากกฎหมายที่เกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา คำวินิจฉัยของศาลปกครองชั้นต้น คำวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุด คำพิพากษาศาลฎีกา หนังสือ บทความ วารสาร สื่อสารสนเทศอิเล็กทรอนิกส์และเอกสารอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง จากการศึกษาค้นคว้าพบว่า วิธีการคุ้มครองชั่วคราวก่อนการพิพากษาในคดีปกครองแบ่งออกได้เป็น 3 ประเภท ด้วยกันคือ (1) การทุเลาการบังคับตามกฎหรือคำสั่งทางปกครอง (2) การบรรเทาทุกข์ชั่วคราว (3) คำขอกรณีฉุกเฉิน คำสั่งไม่รับคำขอวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาเป็นการตัดโอกาสของคู่กรณีและศาล ที่จะทุเลาความเสียหายไว้ชั่วคราวก่อนการพิพากษา คำสั่งไม่รับคำขอวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาอาจเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ เช่น การบรรยายคำขอทุเลาการบังคับตามกฎหรือคำสั่งทางปกครองไม่ครบองค์ประกอบตามที่กฎหมายบัญญัติ คำขอวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาไม่สอดคล้องกับประเภทของคดี การให้เหตุผลในคำสั่งไม่รับคำขอวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาไม่สอดคล้องกับบทบัญญัติของกฎหมายและกรณีไม่มี บทกฎหมายที่ใช้ในการพิจารณาว่า ศาลจะรับคำขอบรรเทาทุกข์ชั่วคราวไว้พิจารณาได้หรือไม่ จึงควรที่จะปรับปรุงแก้ไขข้อกฎหมายให้สอดคล้องกับลักษณะของปัญหาที่เกิดขึ้น โดยเสนอให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ทั้งในส่วนที่เป็นองค์ประกอบของข้อเท็จจริงและในส่วนที่เป็นองค์ประกอบของผลของกฎหมาย ทั้งกำหนดให้กระบวนการออกคำสั่งไม่รับคำขอวิธีการชั่วคราวมีการกลั่นกรองจากอธิบดีศาลปกครองชั้นต้น เพื่อให้วิธีการคุ้มครองชั่วคราวก่อนการพิพากษามีประสิทธิภาพและประสิทธิผลตรงตามวัตถุประสงค์ของกฎหมาย