ปัจจัยทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้มีวัดถุประสงค์ 6 ประการเพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณ (2) ศึกษาปัจจัยอื่นๆ ที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณ (3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดกับพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณ (4) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณ (5) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยอื่นๆ กับพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณ และ (6) วิเคราะห์ปัญหาของผู้บริโภคที่มีต่อการใช้ยาแผนโบราณ การศึกษานี้เป็นการวิชัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ศึกษาคือ ผู้บริโภคที่ใช้ยาแผนโบราณในเขตกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคึอ ผู้บริโภคยาแผนโบราณในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 400 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามที่ได้ตรวจสอบความเที่ยงตรงโดยผู้เชี่ยวชาญและมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.923 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉถี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการทดสอบไคสแควร ทำการวิเคราะห์โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัยพบว่า (1) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการใช้ยาแผน โบราณในระดับมากคือ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านราคา และด้านการจัดจำหน่าย ส่วนด้านการส่งเสริมการตลาด อยู่ในระดับปานกลาง (2) ปัจจัยอื่นๆ ที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณ เรียงลำดับจากมากไป น้อยคือ ด้านวัฒนธรรม ด้านสังคม ด้านจิตวิทยา และด้านวัตถุประสงค์ของการใช้ (3) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (4) ปัจจัยส่วนบุคคลไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (5) ปัจจัยอื่นๆ ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้ยาแผนโบราณอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (6) ปัญหาของผู้บริโภคที่มีต่อการใช้ยาแผนโบราณคือ ไม่มั่นใจสถานที่ผลิตยาและกระบวนการผลิต ราคาขายแต่ละร้านไม่เท่ากันแม้ว่าจะเป็นยาชนิดเดียวกัน มีสินค้าให้เลือกซื้อน้อย และขาดเอกสารให้ความรู้แก่ผู้บริโภค