Please use this identifier to cite or link to this item: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/6373
Title: การพัฒนาตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพของชุมชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาเด็กและเยาวชน ในจังหวัดนนทบุรี
Other Titles: Development of efficiency indicators of the community in preventing and solving children and youths problems in Nonthaburi province
Authors: สุพักตร์ พิบูลย์

วิมล สุวรรณโชติ, 2521-
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สำนักบัณฑิตศึกษา
สมคิด พรมจุ้ย
Keywords: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์--วิทยานิพนธ์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาการวัดและประเมินผลการศึกษา--วิทยานิพนธ์
ประสิทธิภาพ -- การประเมิน
เด็กที่เป็นปัญหา -- การศึกษาและการสอน
Issue Date: 2552
Publisher: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อพัฒนาตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพของชุมชน ในการ ป้องกันและแก้ไขปัญหาเด็กและเยาวชน ในจังหวัดนนทบุรี และ (2) ตรวจสอบคุณภาพของตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพของชุมชน ในการป้องกันและแก้ไข ปัญหาเด็กและเยาวชน ในจังหวัดนนทบุรีกลุ่มตัวอย่างผู้ให้ข้อมูลและกลุ่มชุมชนเพื่อการตรวจสอบคุณภาพของ ตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพของชุมชน ในการป้องกันและแก้ไข ปัญหาเด็กและเยาวชน ประกอบด้วย (1) กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านการป้องกันและแก้ไขปัญหาเด็กและเยาวชน รวม 20 คน (2) กลุ่มผู้เชี่ยวชาญหรือผู้มีประสบการณ์ในชุมชน จังหวัดนนทบุรี จำนวน 228 ชุมชน และ (3) กลุ่มตัวอย่างชุมชนที่มีผลการตัดสินจากโครงการการพัฒนาชุมชนดีเด่นในระดับสูงและกลุ่มชุมชนทั่วไป จำนวน 20 ชุมชน ผู้ให้ข้อมูลคือผู้แทนชุมชน จำนวน 20 คน โดยทั้ง 3 กลุ่มใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามประเภทมาตรประมาณค่า และแบบประเมินชนิดมาตรประมาณค่าเชิงพฤติกรรม สถิติทึ่ใข้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่ามัธยฐาน ค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าทีผลการวิจัย ปรากฎว่า ได้ตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพของชุมชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาเด็ก และ เยาวชน ในจังหวัดนนทบุรี ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบหลัก 30 ตัวบ่งชี้ คือ (1) องค์ประกอบด้านปัจจัย นำเข้า 9 หัวบ่งชี้ (2) องค์ประกอบด้านกระบวนการ I I หัวบ่งชี้ และ (3) องค์ประกอบด้านผลผลิต 10 ตัวบ่งชี้ สำหรับผลการตรวจสอบคุณภาพของตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพของชุมชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาเด็กและเยาวชน พบว่า มีความตรงตามโครงสร้าง กล่าวคือ สามารถจำแนกความแตกต่างด้านประสิทธิภาพของชุมชนกลุ่มรู้ชัด โดยปรากฏคะแนนผลการประเมินในกลุ่มชุมชนพัฒนาดีเด่น สูงกว่ากลุ่มชุมชนทั่วไป อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระด้บ .05
URI: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/6373
Appears in Collections:Edu-Independent study

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
122372.pdfเอกสารฉบับเต็ม7.72 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons