การใช้ของเสียจากอุตสาหกรรมซิงค์ออกไซด์เป็นวัตถุดิบในการผลิตคอนกรีตบล๊อค

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ปริมาณและลักษณะของของเสียชนิดขี้เถ้าที่เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตซิงค์ออกไซด์ (2) สัดส่วนที่เหมาะสมในการใช้ของเสียชนิดขี้เถ้าที่เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตซิงค์ออกไซด์แทนที่ปูนซีเมนต์ เป็นสัดส่วนผสมในการผลิตคอนกรีตบล๊อค และ (3) ค่าใช้จ่ายในการใช้ของเสียชนิดขี้เถ้าที่เกิดจากกระบวนการผลิตซิงค์ออกไซต์เป็นสัดส่วนผสมในการผลิดคอนกรีตบล็อค การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง โดยการใช้ขี้เถ้าแทนที่ปูนซีเมนต์ในการผลิตคอนกรีตบล็อคขี้เถ้าที่ใช้ในการทดลองได้มาจากโรงงานเมทอ๊อกไซด์ ประเทศไทย จำกัด ขนาดตัวอย่างคอนกรีตบล๊อคที่ใช้ในการทดสอบความหนาแน่นเชิงปริมาตร ความต้านแรงอัด และอัตราการดูดซึมน้ำมีขนาด 50x50x50 ลูกบาศก์มิลลิเมตร ขณะที่ขนาดตัวอย่างคอนกรีตบล๊อคที่ใช้ในการทดสอบอัตราการเปลี่ยนแปลงความยาวมีขนาด 20x60x10 ลูกบาศก์เซนติเมตร ตัวแปรที่ใช้ในการศึกษานี้คือ ปริมาณขี้เถ้าที่ใช้ในการแทนที่ในซีเมนต์ในสัดส่วนร้อยละ 0 10 20 และ 30 และความหนาแน่นของคอนกรีตบล๊อคที่ผลิตขึ้นมี 3 ระดับคือ 600,700 และ 800 กิโลกรัม/ลูกบาศก์เมตร ผลการวิจัยพบว่า (1) ขี้เถ้าที่เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตซิงด์ออกไซค์บประมาณวันละ 1,000-1,200 กิโลกรัม มีสีค่อนไปทางสีเทาเข้มคล้ายสีของปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภทที่ 1 และมีลักษณะเป็นอนุภาคของแข็ง เป็นผงละเอียด (2) สัดส่วนที่เหมาะสมในการใช้ขี้เถ้าแทนที่ปูนซีเมนต์ คือ คอนกรีตบล๊อคที่มีความหนาแน่น 700 และ 800 กิโลกรัม/ลูกบาศก์เมตรซึ่งมีการแทนที่ปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ด้วยขี้เถ้าร้อยละ 10 เมื่อนำมาเทียบกับมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมชิ้นส่วนคอนกรีตมวลเบาแบบมีฟองอากาศ-อบไอน้ำมอก.1505-2541 พบว่าอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนด (3) เมื่อเปรียบเทียบต้นทุนการผลิตคอนกรีตบล๊อคนี้กับคอนกรีตบล๊อคที่ผ่านเกณฑ์มาตรฐานตาม มอก.1505-2541 และจำหน่ายในท้องตลาดโดยทั่วไป พบว่า มีต้นทุนการผลิตที่ต่ำกว่าคอนกรีตบล๊อกตามท้องตลาดดังกล่าว