การเพิกถอนสิทธิการเลือกตั้งภายหลังการยุบพรรค

Abstract

การวิจัย เรื่อง การเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งภายหลังการยุบพรรค มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1 ) ศึกษาแนวคิดและหลักกฎหมายเกี่ยวกับการยุบพรรคการเมืองและการเพิกถอนสิทธิเลือกตั้ง (2) ศึกษาปัญหาการเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งของหัวหน้าพรรคการเมืองและกรรมการบริหารพรรคการเมือง ตามมาตรา 237 วรรคสอง ของ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 และ (3) ศึกษาแนวทางการแก้ไขปรับปรุง รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 237 วรรคสอง ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยทางกฎหมายโดยการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการวิจัยเอกสาร จากตัวบทกฎหมาย ตำรา บทความทางวิชาการ คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ และเอกสารอื่นที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัย พบว่า การกำหนดสภาพบังคับ โดยการเพิกถอนสิทธิเลือกตั้ง กรรมการบริหารพรรคการเมืองทุกคนภายหลังการยุบพรรค ตามมาตรา 237 วรรคสองของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2550 มีความไม่เหมาะสม กล่าวคือ การกระทำผิดฝ่าฝืนกฎหมายเลือกตั้งของบุคคลใดควรเป็นความรับผิดเฉพาะบุคคล การกำหนดโทษให้บุคคลอื่น ซึ่งมีสถานะเป็นกรรมการบริหารพรรค ต้องถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งโดยที่บุคคลนั้นไม่ได้มีส่วนร่วม รู้เห็น ในการกระทำผิด จึงเป็นการจำกัดสิทธิของบุคคลในการเลือกตั้ง ซึ่งขัดกับหลักการประชาธิปไตย หลักนิติรัฐ และแนวคิดความรับผิดของบุคคล ทั้งนี้เนื่องจากบทบัญญัติดังกล่าว มีที่มาจากประกาศคณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข ฉบับที่ 27 ซึ่ งเป็นผลพวงมาจากการทำรัฐประหารโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อล้างบางและสลายขั้ว อำนาจเก่าของรัฐบาลในขณะนั้น ข้อเสนอแนะต่อปัญหาการเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งหัวหน้าพรรค กรรมการบริหารพรรค คือ ให้ยกเลิกบทบัญญัติในการเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งหัวหน้าพรรค กรรมการบริหารพรรคตามมาตรา 237 วรรคสองของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550