ภาพลักษณ์การท่องเที่ยวของจังหวัดนครศรีธรรมราชในมุมมองของนักท่องเที่ยวชาวไทย

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ภาพลักษณ์ของการท่องเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราช (2) พฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราช และ (3) ความสัมพันธ์ระหว่างภาพลักษณ์การท่องเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราชกับพฤติกรรมการท่องเที่ยว การวิจัยครั้งนี้เป็นวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ศึกษา คือ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 1,846,841 คน กำหนดขนาดตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ ได้จำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบสองขั้นตอน โดยการสุ่มแบบชั้นภูมิ จากการจำแนกตามลักษณะของทรัพยากรการท่องเที่ยว และสุ่มแบบเชิงระบบ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลได้แก่สถิติเชิงพรรณนา เพื่อหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมานเพื่อหาความสัมพันธ์ของตัวแปร 2 ตัว โดยใช้สถิติทดสอบความสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า (1) ภาพลักษณ์ของการท่องเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่านักท่องเที่ยวมีระดับภาพลักษณ์เรียงลำดับจากมากมาน้อยได้แก่ด้านชื่อเสียงด้านสิ่งดึงดูด ด้านสังคม ด้านประสบการณ์ด้านการเรียนรู้ ด้านการพักผ่อน ผ่อนคลาย ด้านความน่าตื่นเต้น การผจญภัย และด้านราคาและสภาพแวดล้อม สำหรับด้านรายข้อให้ค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ แหล่งธรรมชาติที่สวยงาม (2) พฤติกรรมนักท่องเที่ยวชาวไทย พบว่าส่วนใหญ่มีวัตถุประสงค์์ ในการมาท่องเที่ยวเพื่อพักผ่อน เดินทางมากับครอบครัว มีจำนวนสมาชิกที่ร่วมเดินทาง 3-4 คน พาหนะที่ใช้คือ รถยนต็ส่วนตัว ช่วงเดือนที่นักท่องเที่ยวนิยมมาท่องเที่ยวมากที่สุด คือ เดือนเมษายนถึงมิถุนายน เดินทางมาท่องเที่ยว 1-5 วัน รูปแบบการท่องเที่ยวแบบนอนค้างคืน ค่าใช้จ่ายโดยเฉลี่ยต่อวันในการท่องเที่ยว 1,000 – 2,000 บาทต่อคน สถานที่ท่องเที่ยวที่นิยมเที่ยวมากที่สุด คือ แหล่งท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เลือกซื้อสินค้าหรือของฝากเป็น ขนม/ของกิน และส่วนใหญ่ได้รับข้อมูลในการท่องเที่ยวจากคำบอกเล่าจากญาติ/เพื่อน/คนรู้จัก และ (3) ความสัมพันธ์ระหว่างภาพลักษณ์การท่องเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราช กับพฤติกรรมการท่องเที่ยว พบว่า ภาพรวมของภาพลักษณ์การท่องเที่ยวมีความสัมพันธ์กับ พฤติกรรมการท่องเที่ยวด้านการเลือกพาหนะที่ใช้ในการเดินทาง รถตู้สาธารณะ รถเช่า รถไฟ รถมอเตอร์ไซด์ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 และเครื่องบิน ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 โดยมีความสัมพันธ์กันในทิศทางเดียวกัน ส่วนภาพรวมของภาพลักษณ์การท่องเที่ยวมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการท่องเที่ยวด้านช่วงเดือนที่นิยมมาท่องเที่ยว และด้านสถานที่ท่องเที่ยวที่นิยม ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 โดยมีความสัมพันธ์กัน ในทิศทางเดียวกัน