ความรู้ ทัศนคติ และผลการปฏิบัติในการดำเนินการร้านค้าและร้านอาหารของผู้ประกอบการที่มีผลการประเมินไม่ผ่านเกณฑ์ตามมาตรฐานการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภคในจังหวัดบุรีรัมย์

Abstract

การวิจัยเชิงสำรวจนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับความรู้ และทัศนคติ (2) การปฏิบัติในการดำเนินการร้านค้าและร้านอาหารตามมาตรฐานการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภค และ (3) ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะส่วนบุคคล ระดับความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติในการดำเนินการร้านค้าและร้านอาหารของผู้ประกอบการที่มีผลการประเมินไม่ผ่านเกณฑ์ตามมาตรฐานการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภค ปี 2552 ในจังหวัดบุรีรัมย์ ประชากรในการวิจัย คือ ผู้ประกอบการร้านค้าร้านอาหารที่มีผลการประเมินไม่ผ่านเกณฑ์ตามมาตรฐานการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภคใน 23 อำเภอ 237 ตำบล จำนวน 767 คน ทำการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการกำหนดขนาดสัดส่วนตามอำเภอและตำบลได้ 262 แห่ง เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบ ถามสำหรับผู้ประกอบการประเมินตนเองเกี่ยวกับความรู้ และทัศนคติในการดำเนินการร้านค้าและร้านอาหารตามมาตรฐานการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภค ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่น 0.863 และ 0.819 และแบบประเมินสำหรับผู้วิจัยทำการสังเกตการปฏิบัติตามมาตรฐานร้านค้าและร้านอาหารของผู้ประกอบการทำการประมวลผลและการวิเคราะห์ข้อมูลโดยแสดงการพรรณนาข้อมูลด้วยร้อยละ ค่ากลาง และค่าการกระจายของข้อมูล และแสดงความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่ศึกษาด้วยการทดสอบไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า (1) ผู้ประกอบการประเมินตนเองว่ามีความรู้ในระดับดี และมีทัศนคติในระดับเห็นด้วยอย่างยิ่งกับข้อกำหนดการดำเนินการร้านค้าและร้านอาหารตามมาตรฐานการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภค (2) ผู้ประกอบการส่วนใหญ่มีผลการปฏิบัติอยู่ในระดับดี และ (3) ระดับการศึกษามีความสัมพันธ์กับระดับความรู้และทัศนคติ ระยะเวลาเปิดดำเนินกิจการมีความสัมพันธ์กับระดับทัศนคติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรู้ ทัศนคติและผลการปฏิบัติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95