ความรู้ ทัศนคติ และการป้องกันความเสี่ยงในการถูกฟ้องร้องตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551 ของบุคลากรสาธารณสุข จังหวัดนครสวรรค์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อวัดระดับความรู้ ทัศนคติ และการป้องกันความเสี่ยงในการถูกฟ้องร้องตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551 ของบุคลากรสาธารณสุข (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ความรู้ ทัศนคติ กับการป้องกันความเสี่ยงในการถูกฟ้องร้องตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551 ของบุคลากรสาธารณสุข การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ดำเนินการเก็บข้อมูลจากประชากร คือ บุคลากรสาธารณสุขที่ปฏิบัติงานทางด้านคลินิก ในจังหวัดนครสวรรค์ จำนวน 1,995 คน ทำการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นโดยกำหนดสัดส่วนตามประเภทของตำแหน่ง/สายงาน ได้ขนาดตัวอย่างจำนวน 323 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบสอบถามมีค่าความเทียงเท่ากับ 0.93 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบไคสแควร์ และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า (1) ระดับความรู้ทัศนคติและการป้องกันความเสี่ยงของบุคลากรสาธารณสุขอยู่ในระดับปานกลาง และ (2) ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ ตำแหน่ง และสถานที่ปฏิปติงานมีความสัมพันธ์กับการป้องกันความเสี่ยงในการถูกฟ้องร้องตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551 ในส่วนความรู้และทัศนคติไม่มีความสัมพันธ์กับการป้องกันความเสียงในการถูกฟ้องร้องตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551