ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการค้นของเจ้าพนักงานตำรวจ ศึกษาเฉพาะกรณีการค้นในที่รโหฐานในเวลากลางคืน

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาถึงปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการค้นในที่รโหฐานของเจ้าพนักงานตำรวจในเวลากลางคืน เพื่อศึกษาถึงแนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวกับการค้นในที่รโหฐานของเจ้าพนักงานตำรวจในเวลากลางคืน (2) ศึกษาถึงบทบัญญัติแห่งกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการค้นในที่รโหฐานของเจ้าพนักงานตำรวจในเวลากลางคืนทั้งกฎหมายของประเทศไทยและต่างประเทศ (3) ศึกษาและวิเคราะห์ถึงปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการค้นในที่รโหฐานของเจ้าพนักงานตำรวจในเวลากลางคืน และเพื่อศึกษาถึงแนวทางในการแก้ไขปัญหาทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการค้นในที่รโหฐานของเจ้าพนักงานตำรวจในเวลากลางคืน ผลการศึกษาพบว่า (1) การปฏิบัติของเจ้าพนักงานตำรวจผู้ทำหน้าที่เกี่ยวกับการค้นในที่รโหฐานในเวลากลางคืนนั้น ยังคงต้องประสบกับปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการปฏิบัติงาน เนื่องจากการขาดบทบัญญัติที่ชัดเจนในการกำหนดช่วงเวลาในการค้นต่อไปในเวลากลางคืน (2) ปัญหาการขาดหลักเกณฑ์หรือบทนิยามศัพท์หรือคำจำกัดความของคำว่า “กรณีฉุกเฉินอย่างยิ่ง” และการขาดบทบัญญัติที่ให้คำนิยามศัพท์คำว่า “ผู้ดุร้ายหรือผู้ร้ายสำคัญ” จึงขอเสนอแนะแนวทางในการแก้ไขปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการค้นในที่รโหฐานในเวลากลางคืนของเจ้าพนักงานตำรวจไว้ โดยเห็นสมควรให้แก้ไขประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 96 ให้ชัดเจนขึ้น โดยให้เพิ่มบทนิยามของคำว่า “เวลากลางคืน” ให้ชัดเจนโดยอ้างอิงระยะเวลาขององค์กรหรือหน่วยงานที่มีหน้าที่เทียบเวลามาตรฐานของประเทศไทย และควรแก้ไขประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 96 (3) เพื่อกําหนดกรณีที่ถือว่าฉุกเฉินอย่างยิ่ง และกําหนดคำนิยามของ“ผู้ดุร้ายหรือผู้ร้ายสำคัญ” โดยกําหนดจากฐานความผิดหรืออัตราโทษจำคุกขั้นตํ่าไว้ ให้จำคุกตั้งแต่ห้าปีขึ้นไปหรือโทษสถานหนักกว่านั้น