กลุ่มบุคคลและคณะบุคคลผู้มีสิทธิฟ้องคดีปกครองตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีและหลักเกณฑ์เกี่ยวกับคดีปกครองและผู้มีสิทธิฟ้องคดีปกครอง (2) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีและหลักเกณฑ์ปกครองและผู้มีสิทธิฟ้องคคีปกครองของประเทศไทย (3) เพื่อวิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับการรับฟ้องคดีปกครองและผู้มีสิทธิฟ้องคดีปกครอง กรณีกลุ่มบุคคลและคณะบุคคลโดยเปรียบเทียบการฟ้องคดีปกครองและผู้มีสิทธิฟ้องคดีของประเทศไทยกับต่างประเทศ (4) เพื่อเสนอแนะแนวทางแก้ไขเกี่ยวกับการฟ้องคดีปกครองกรณีผู้มีสิทธิฟ้องคดีปกครอง การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยเอกสารจากตัวบทกฎหมาย ตำราทางวิชาการ บทความ วิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์ คู่มือปฏิบัติงานและศึกษาค้นคว้าวิจัยข้อมูลที่เกี่ยวข้อง จากเว็บไซต์ต่าง ๆ เพื่อรวบรวมข้อมูลทั้งหลายมาทำการศึกษาวิเคราะห์เปรียบเทียบของประเทศไทยกับต่างประเทศ ผลการศึกษาพบว่า (1) การฟ้องคดีปกครองไม่จำกัดเฉพาะบุคคลคนเดียวเท่านั้น กลุ่มบุคคลหรือคณะบุคคลก็สามารถฟ้องคดีแทนบุคคลจำนวนมากได้ตามประเภทของนิติบุคคล (2) ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 กำหนดไว้ตามมาตรา 42 ให้ผู้ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย หรืออาจจะเดือคร้อนหรือเสียหายโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้ อันเนื่องจากการกระทำหรือการงดเว้นการกระทำของหน่วยงานทางปกครองหรือเข้าหน้าที่ของรัฐหรือมีข้อโต้แย้งเกี่ยวกับสัญญาทางปกครองหรือกรณีอื่น....ผู้นั้นมีสิทธิฟ้องคดีต่อศาลปกครอง (3) ปัญหาที่เกิดขึ้นคือกลุ่มบุคคลบางประเภทยังไม่ได้รับสิทธิในการฟ้องคดีเนื่องจากศาลใช้หลักเกณฑ์การรับฟ้องคดีอย่างเคร่งครัด (4) ผู้ศึกษาจึงขอเสนอแนะให้มีการพัฒนาบทกฎหมายรองรับกลุ่มบุคคลและคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคลให้สามารถฟ้องคดีปกครองได้โดยกำหนดหลักการให้ชัดเจน ให้มีองค์กรกลางในการช่วยประสานการเข้ามาเป็นคู่ความของประชาชนจำนวนมากในเรื่องที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมหรือประโยชน์สาธารณะ