หลักเกณฑ์การพิจารณาอนุญาตทำงานของคนต่างด้าว

Abstract

การค้นคว้าอิสระ เรื่อง หลักเกณฑ์การพิจารณาอนุญาตทำงานของคนต่างด้าว มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมา เกี่ยวกับการควบคุมการทางานของคนต่างด้าว 2) เพื่อศึกษาสาระสำคัญ หลักเกณฑ์ ขั้นตอน และแนวปฏิบัติในการอนุญาตทำงานให้คนต่างด้าว 3) เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาอันเกิดจากความไม่ชัดเจนของกฎหมายเกี่ยวกับหลักเกณฑ์การพิจารณาอนุญาตทำงานของคนต่างด้าว 4) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการอนุญาตทำงานให้คนต่างด้าวตามกฎหมายไทยและกฎหมายต่างประเทศ 5) เพื่อหาแนวทางการปรับปรุงหลักเกณฑ์การพิจารณาอนุญาตทำงานให้คนต่างด้าว การค้นคว้าอิสระเรื่องนี้เป็นการศึกษาแบบวิจัยทางเอกสาร (Documentary Research) โดยค้นคว้าจากวิทยานิพนธ์ รายงานการวิจัย กฎหมายที่เกี่ยวกับการทำงานของคนต่างด้าว ข้อมูลสถิติ บทความและบทกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งกฎหมายไทยและกฎหมายต่างประเทศ จากการศึกษาพบว่า หลักเกณฑ์ในการพิจารณาอนุญาตทำงานตามมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติการทำงานของคนต่างด้าว พ.ศ. 2551 ของนายทะเบียนยังไม่มีกฎกระทรวงออกมารองรับ ในทางปฏิบัติจึงต้องพิจารณาตามระเบียบกรมการจัดหางานว่าด้วยหลักเกณฑ์การพิจารณาอนุญาตการทำงานของคนต่างด้าว พ.ศ. 2552 แต่ระเบียบดังกล่าวก็มิได้มีคำอธิบายที่ชัดเจนเพียงพอที่นายทะเบียนจะใช้ดุลยพินิจที่เป็นมาตรฐานเดียวกันในการพิจารณาอนุญาตทำงาน และการเรียกเอกสารประกอบการพิจารณายังขาดความน่าเชื่อถือว่าจะต้องเรียกเอกสารอะไรมาประกอบการพิจารณา จึงทำให้นายทะเบียนเกิดความลังเลว่างานหรือลักษณะงานที่อนุญาตให้คนต่างด้าวทำนั้นเป็นไปตามหลักเกณฑ์ดังกล่าวหรือไม่ ผู้ศึกษาจึงเสนอแนวทางแก้ไขไว้ดังนี้ 1) แก้ไขหลักเกณฑ์การพิจารณาอนุญาตการทำงานของคนต่างด้าว 2) ยกเลิกหลักเกณฑ์ในการกำหนดการจำกัดจำนวนคนต่างด้าวที่ขอใบอนุญาต ทั้งนี้ เพื่อให้มีคำอธิบายที่ชัดเจนเพียงพอที่นายทะเบียนจะใช้ดุลยพินิจที่เป็นมาตรฐานเดียวกันในการพิจารณาอนุญาตทำงาน