มาตรการในการคุ้มครองพยานตามพระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญา พ.ศ. 2546 : ศึกษากรณีการค้ามนุษย์

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี เกี่ยวกับมาตรการของการคุ้มครองพยานจากการค้ามนุษข์ ตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองพยานในคดีอาญาทั้งกฎหมายไทยและกฎหมายต่างประเทศ (2) เพื่อนำผลการวิเคราะห์และกำหนดแนวทางการแก้ไขปัญหามาตรการในการคุ้มครองพยานในคดีค้ามนุษข์ ตลอดจนเสนอแนะการปรับปรุงกฎหมาย (3) เพื่อให้การบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับการมาตรการ ในการคุ้มครองพยาน ในคดีค้ามนุษย์ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญา พ.ศ.2546 มีประสิทธิภาพสอดคล้องกับสภาพสังคมในปัจจุบันมากยิ่งขึ้นการศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิจัยเอกสารด้วยการศึกษา ค้นคว้าและรวบรวมข้อมูลจากหนังสือ ตำรา บทความทางวิชาการ รายงานการวิจัย ประมวลกฎหมาย คำพิพากษาของศาล วิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์ ข้อมูลทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์และเครือข่ายอินเตอร์เน็ต ตลอดจนบทบัญญัติของกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งของไทยและต่างประเทศ ผลการศึกษาพบว่า ประเทศไทยยังมีประเด็นปัญหาบางประการ คือ (1) ไม่มีกฎหมายคุ้มครองพยานที่เกี่ยวกับการค้ามนุษข์ในเรื่องกันพยาน (2) ประเด็นเรื่องค่าสินไหมทดแทน (3) มาตรการพิเศยในการคุ้มครองพยานค้ามนุยย์ในกรณีฉุกเฉิน ดังนั้น การ ให้ความคุ้มครองเพื่อให้พยานรู้สึกว่าตนเองและบุคคลในครอบครัวได้รับความปลอดภัยและเกิดความเชื่อมั่นในกระบวนการยุติธรรม เพื่อให้การปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบและการบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับมาตรการในการคุ้มครองพยานในคดีค้ามนุษย์เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและสอดคล้องและรองรับกับสถานการณ์ปัจจุบัน จึงควรปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญาพ.ศ. 2546 และพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551