ความคิดเห็นของพนักงานต่อสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ กรณีศึกษาธนาคารออมสินภาค 10

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความคิดเห็นต่อสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของพนักงานในสังกัดธนาคารออมสินภาค 10 (2) เปรียบเทียบ ลักษณะส่วนบุคคลกับระดับความคิดเห็นต่อสภาพความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ ของพนักงานในสังกัดธนาคารออมสินภาค 10 (3) เสนอแนะแนวทางในการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของ ธนาคารออมสินภาค 10 กลุ่มตัวอย่างเป็นพนักงานในสังกัดธนาคารออมสินภาค 10 จำนวน 236 ตัวอย่าง เครื่องมือที่ ใช้ศึกษาเป็นแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่าแบ่งเป็น 3 ส่วน และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ โปรแกรมทางสถิติ ซึ่งกำหนดระดับความเชื่อมั่นที่ระดับ 95% สำหรับค่าสถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าสถิติแบบที และแบบเอฟ ผลการศึกษา พบว่า (1) พนักงานในสังกัดธนาคารออมสินภาค 10 มีระดับความคิดเห็น ต่อสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในระดับเห็นด้วยในทุกด้าน โดยเรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยสูงสุด ไปต่ำสุด ได้แก่ ด้านพลวัตการเรียนรู้ ด้านการปรับเปลี่ยนองค์การ ด้านการจัดการองค์ความรู้ ด้านการเพิ่มอำนาจแก่บุคคล และ ด้านการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี (2) พนักงานที่มีระดับการศึกษาที่แตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้แตกต่างกัน ในด้านพลวัตการ เรียนรู้ ด้านการการให้อำนาจแก่บุคคล และด้านการจัดการองค์ความรู้ พนักงานที่มีระดับตำแหน่งที่แตกต่างกัน มีระดับความคิดเห็นต่อสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้แตกต่างกันในด้านการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี และพนักงานที่มีอายุงานแตกต่างกัน มีระดับความคิดเห็นต่อสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้แตกต่างกัน ในด้านการการจัดการองค์ความรู้ (3) ผู้บริหารควรส่งเสริมให้ พนักงานมีการศึกษาให้สูงกว่าระดับปริญญาตรี สร้างวัฒนธรรมในการถ่ายทอดองค์ความรู้ สร้างทีมงานที่มีความรู้เรื่องการจัดระบบความรู้ และการจัดการเทคโนโลยี เพื่อจัดอบรมและส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศแก่พนักงาน