ปัจจัยเชิงเหตุและผลของพฤติกรรมการวางแผนชีวิตของนักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ เปรียบเทียบพฤติกรรมการวางแผนชีวิตของนักศึกษาที่อยู่ในสถานการณ์ทางสังคมต่างกัน และมีจิตลักษณะต่างกัน เปรียบเทียบอำนาจการทำนายพฤติกรรมการวางแผนชีวิตของนักศึกษาด้วยกลุ่มตัวแปรสถานการณ์ทางสังคมร่วมกับกลุ่มตัวแปรจิตลักษณะกับอำนาจการทำนายโดยใช้ตัวแปรกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเพียงกลุ่มเดียว และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการวางแผนชีวิตของนักศึกษากับความสำเร็จในการศึกษาของนักศึกษา กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี ของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ที่เข้ารับการอบรมเข้มชุดวิชาประสบการณ์วิชาชีพ ปีการศึกษา 2554 จำนวน 480 คน ได้มาโดยการกำหนดกลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งเป็นชั้นภูมิ เครื่องมือรวบรวบข้อมูล เป็นแบบวัดมาตรประเมินรวมค่า มีค่าความเที่ยงตั้งแต่ .78 ถึง .89 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติพื้นฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสามทาง การวิเคราะห์แบบถดถอยพหุคูณ และการวิเคราะห์เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของกลุ่มเป็นรายคู่ด้วยวิธีการของเชฟเฟ ผลการวิจัยพบว่า (1) นักศึกษาที่มีพฤติกรรมการวางแผนชีวิตสูงทั้งพฤติกรรมโดยรวมและพฤติกรรมแต่ละด้าน คือ นักศึกษาที่ได้รับการสนับสนุนจากคนรอบข้างมาก มีแบบอย่างที่ดีมาก มีการเข้ารับการสอนเสริมมาก และมีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูง (2) ชุดตัวทำนายที่ประกอบด้วยสถานการณ์ทางสังคม 3 ตัวแปร จิตลักษณะ 3 ตัวแปร ร่วมกันทำนายพฤติกรรมการวางแผนชีวิตโดยรวมของนักศึกษาได้ดีกว่าการทำนายโดยใช้ตัวทำนาย ชุดที่ 1 หรือ ชุดที่ 2 เพียงอย่างเดียว โดยมีอำนาจการทำนายมากกว่า 5% ขึ้นไปโดยสามารถทำนายได้ ร้อยละ 38.2 ตัวทำนายสำคัญของพฤติกรรมการวางแผนชีวิตของนักศึกษา คือ การเข้ารับการสอนเสริม แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ การมีแบบอย่างที่ดี และการได้รับการสนับสนุนจากคนรอบข้าง (3) การวางแผนชีวิตด้านการศึกษา การวางแผนชีวิตด้านอาชีพ และการวางแผนชีวิตด้านครอบครัว สามารถทำนายความสำเร็จในการศึกษาของนักศึกษาได้ 11% ตัวทำนายที่สำคัญ คือ การวางแผนชีวิตด้านอาชีพ และการวางแผนชีวิตด้านการศึกษา