บทลงโทษผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองจงใจไม่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สิน หรือจงใจปกปิดยื่นเท็จแห่งพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบ ทรัพย์สิน และหนี้สิน กระบวนการ หลักเกณฑ์และวิธีการของกฎหมายที่ใช้ในการตรวจสอบ ทรัพย์สิน และหนี้สินของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองของต่างประเทศและไทย การวิเคราะห์ ปัญหาอุปสรรคในการตรวจสอบทรัพย์สิน และหนี้สิน การนำผลการศึกษา และวิเคราะห์ไปสู่ข้อเสนอแนะในการปรับปรุงกฎหมาย และบทลงโทษที่เกี่ยวกับการตรวจสอบทรัพย์สิน และหนี้สินของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิธีการวิจัยทางเอกสาร (Documentary Research) จากตำรากฎหมายทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับแนวคิด ทฤษฎี วารสาร กฎหมาย คำพิพากษา และสภาพปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเรื่องดังกล่าว ผลการศึกษาพบว่ากระบวนการในการยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สิน และหนี้สิน ซึ่งเป็นมาตรการหนึ่งในการตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง โดยการยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้เป็นหน้าที่อันสำคัญของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง เพื่อแสดงถึงความความบริสุทธิโปร่งใสตรวจสอบได้ แต่ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองยังละเลยหน้าที่อันสำคัญนี้ ผู้ศึกษาจึงเสนอแนะแนวทางเกี่ยวกับการแก้ไขปัญหาดังกล่าว เช่น แก้ไขพระราชบัญญัติ ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ควรให้มีการเปิดเผยบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองต่อสาธารณชน และแก้ไขบทกำหนดโทษ มาตรา 119 และแก้ไขบทลงโทษทางการเมืองให้เป็นไปตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ทั้งนี้เพื่อให้กระบวนตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น