การใช้อำนาจสอบสวนในคดีป่าไม้ของนายอำเภอ

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฏี ประวัติความเป็นมา เกี่ยวกับอำนาจการสอบสวนของตำรวจและฝ่ายปกครอง ศึกษาความหมายของการสอบสวน วัตถุประสงค์วิธีการ ผู้มีอำนาจสอบสวนในประเทศไทย และบทบาทอำนาจหน้าที่ของนายอำเภอ ในการสอบสวนคดีป่าไม้และทรัพยากรอื่นของชาติศึกษากฎหมายและหนังสือสั่งการของกระทรวงมหาดไทยและสำนักงานตำรวจแห่งชาติที่เกี่ยวกับคดีป่าไม้เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการดำเนินคดีอาญาและกระบวนการสอบสวนของไทยและต่างประเทศเพื่อศึกษาปัญหาสภาพกฎหมาย คำสั่ง ระเบียบของกระทรวงมหาดไทย และสำนักงานตำรวจแห่งชาติเพื่อให้การบังคับกฎหมายมีประสิทธิภาพ การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิจัยทางเอกสาร จากการเก็บรวบรวมข้อมูลตัวบทกฎหมาย หนังสือ บทความ เอกสารทางวิชาการ งานวิจัย วิทยานิพนธ์และ ข้อมูลจากเครือข่ายอินเตอร์เน็ตทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ผลการศึกษาพบว่า ข้อบังคับกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยระเบียบการดำเนินคดีอาญา พ.ศ.2523 แก้ไขเพิ่มเดิม ( ฉบับที่ 2 ) พ.ศ.2523 ( ฉบับที่3 ) พ.ศ.2523 ( ฉบับที่ 4 ) พ.ศ.2525 (ฉบับ ที่ 5 ) พ.ศ.2536 และ(ฉบับที่ 7).พ.ศ.2538 ข้อ 12.4 และข้อ 12.5 ในเรื่องใช้อำนาจควบคุมการสอบสวนของพนักงานฝ่ายปกครองชั้นผู้ใหญ่ (นายอำเภอ ) ขัดแย้งกับคำสั่งสำนักงานตำรวจ แห่งชาติที่ 419/2556 ลงวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 ทำให้นายอำเภอไม่สามารถใช้อำนาจเข้า ควบคุมและร่วมสอบสวนคดีป่าไม้และทรัพยากรของชาติได้ ก่อให้เกิดผลเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ระหว่างกระทรวงมหาดไทยและสำนักงานตำรวจแห่งชาติ