ความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการกรมการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการ กรมการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์ (2) เปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการกรมการปกครอง จังหวัดบุรีรัมย์จำแนกตามคุณลักษณะส่วนบุคคล และ (3) เสนอแนะแนวทางการสร้างเสริมความผูกพัน ต่อองค์การของข้าราชการกรมการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์ การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ ข้าราชการกรมการ ปกครองจังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน 260 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างได้จำนวน 158คน ตามสูตรของทาโร ยามาเน่ โดยใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิตามระดับตำแหน่ง เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ0.92 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การทดสอบแปรปรวนทางเดียว และการทดสอบความแตกต่าง เป็นรายคู่ด้วยวิธีผลต่างนัยสำคัญทางสถิติ ผลการศึกษาพบว่า (1) ความผูกพันต่อองค์การโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้านอยู่ในระดับมากที่สุดทั้ง 4 ด้าน เรียงตามลำดับ ดังนี้ ด้านความตั้งใจ ทุ่มเท ความสามารถในการทำงานเพื่อองค์การ ด้านความภาคภูมิใจในการเป็นส่วนหนึ่งขององค์การด้านการยอมรับในค่านิยมนโยบายและเป้าหมายขององค์การและด้านความปรารถนาที่จะอยู่เป็นสมาชิกขององค์การ (2) บุคลากรของกรมการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์ที่มีเพศและภูมิลำเนาแตกต่างกัน มีระดับ ความผูกพันต่อองค์การไม่แตกต่างกัน ส่วนบุคลากรที่มี อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพ สถานที่ ปฏิบัติงาน อายุราชการ และระดับตำแหน่งแตกต่างกัน พบว่า มีระดับความผูกพันต่อองค์การที่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ (3) แนวทางการเสริมสร้างความผูกพันต่อองค์การ ของข้าราชการกรมการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์คือ ผู้บริหารควรส่งเสริมด้านความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งขององค์การรับฟังปัญหาและความคิดเห็นในด้านการร่วมกันพัฒนาองค์การของข้าราชการกรมการ ปกครอง จังหวัดบุรีรัมย์ทุกคนทุกระดับตำแหน่งให้ทุกคนมีส่วนร่วม และเสริมสร้างกิจกรรม สานสัมพันธ์อย่างสม่ำเสมอเพื่อให้เกิดความรู้สึกเสมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน