อิทธิพลการประชาสัมพันธ์ที่มีต่อการตอบสนองในการเข้าศึกษาต่อของผู้เรียนในระดับบัณฑิตศึกษา : กรณีศึกษาโครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับการประชาสัมพันธ์โครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี 2) เปรียบเทียบปัจจัยการประชาสัมพันธ์โครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี จำแนกตามลักษณะส่วนบุคคล และ 3) ปัจจัยการประชาสัมพันธ์ที่มีอิทธิพลต่อการตอบสนองในการเข้าศึกษาต่อของผู้เรียนในระดับบัณฑิตศึกษา โครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษานี้ คือ นักศึกษาที่กำลังศึกษาชั้นปีที่ 4 ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรีและผู้ที่จบการศึกษาในโครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี รวมทั้งหมด 3,583 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง 400 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานการทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการศึกษา พบว่า 1) ผู้เรียนมีระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับการประชาสัมพันธ์โครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรีโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ผู้เรียนที่มีเพศ และประเภทสถาบันที่ศึกษาที่แตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการประชาสัมพันธ์โครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนผู้เรียนที่มีอายุ เกรดเฉลี่ยภูมิลำเนาของผู้ศึกษา และแหล่งเงินทุนที่ใช้ในศึกษาที่แตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการประชาสัมพันธ์โครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ไม่แตกต่างกัน และ 3) ปัจจัยการประชาสัมพันธ์ด้านการใช้สื่อเฉพาะที่เป็นเอกลักษณ์ขององค์การ มีอิทธิพลทางบวกต่อการตอบสนองในการเข้าศึกษาต่อของผู้เรียนในระดับบัณฑิตศึกษาโครงการทักษะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี คิดเป็นร้อยละ 86.90 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05