ศักยภาพความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของพนักงานการประปานครหลวง

Abstract

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาศักยภาพความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของการประปานครหลวง (2) เปรียบเทียบศักยภาพความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของพนักงานการประปานครหลวง โดยจำแนกตามลักษณะประชากรศาสตร์กลุ่มประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ พนักงานการประปานครหลวงจำนวนทั้งหมด 4,122 คน ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน โดยการคำนวณตามสูตร ทาโร ยามาเน่ ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบมีสัดส่วน และใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลและสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ การแกแจงความถี่ การหาค่าร้อยละ การหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที การทดสอบค่าเอฟ และการเปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธีแอลเอสดี ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ผลการวิจัช พบว่า (1) ระดับศักยภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของการประปานครหลวงในภาพรวมอยู่ในระดับสูง เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า มีศักยภาพอยู่ในระดับสูงทั้งด้าน โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ด้านการใช้เทคโนโลยี และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือด้านการมีแบบแผนความคิด (2) ลักษณะประชากรศาสตร์ของพนักงานที่แตกต่างกัน ในด้านอายุด้านระดับการศึกษา ด้านตำแหน่งงาน ด้านระยะเวลาในการปฏิบัติงาน และด้านรายได้ต่อเดือนมีระดับศักขภาพความเป็นองค์การแห่งการเรีขนรู้แตกต่างกัน แต่ในด้านเพศ และด้านสายงานมีระดับศักยภาพความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ 0.05