ผลการฝึกด้วยชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาการปฏิบัติงาน เพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จของนักเรียนวัยรุ่นที่มีจิตลักษณะแตกต่างกัน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ ของนักเรียนวัยรุ่นที่ได้รับการฝึกด้วยชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ กับไม่ได้รับการฝึกด้วยชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ และ (2) หาประเภทของนักเรียนวัยรุ่นที่ได้รับประโยชน์มากที่สุดจากการฝึกด้วยชุดกิจกรรมแนะแนว เพื่อพัฒนาการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเป็นนักเรียนวัยรุ่นชายและหญิง อายุระหว่าง 13- 15 ปี ของโรงเรียนจักราชวิทยา จังหวัดนครราชสีมา ปีการศึกษา 2550 จำนวน 60 คน สุ่มเข้ากลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมอย่างละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ (1) ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนา การปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ ประกอบด้วยกิจกรรม จำนวน 11 กิจกรรม และ (2) แบบวัด จำนวน 4 ชุด คือ แบบวัดความเชื่ออำนาจในตน แบบวัดลักษณะมุ่งอนาคต - ควบคุมตน แบบวัด เหตุผลเชิงจริยธรรม และแบบวัดการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ ค่าความเที่ยงเท่ากับ .58,57,.73 และ .74 ตามลำดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า (1) นักเรียนวัยรุ่นที่ได้รับการฝึกด้วยชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนา การปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ มีการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จสูงกว่านักเรียนวัยรุ่น ที่ไม่ได้รับการฝึกด้วยชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (2) นักเรียนวัยรุ่นที่มีความพร้อมทางจิตลักษณะเดิมสูง และนักเรียนที่มีความพร้อมทางจิตลักษณะเดิมต่ำ เมื่อได้รับการฝึกด้วยชุดกิจกรรมแนะแนว เพื่อพัฒนาการปฏิบัติงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ ได้รับประโยชน์ไม่แตกต่างกัน