ผลของการให้การปรึกษาแบบรายบุคคลเพื่อส่งเสริมความคิดเชิงบวกแก่มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ในโรงพยาบาลสงขลา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบความคิดเชิงบวกของมารดากลุ่มทดลองหลัง คลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ก่อนและหลังการให้การปรึกษาแบบรายบุคคล และ2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเชิงบวกของมารดามารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ กลุ่มทดลองที่ ได้รับการให้การปรึกษาแบบรายบุคคลและกลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลแบบปกติ กลุ่มตัวอย่าง คือ มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ในโรงพยาบาลสงขลา จำนวน 14 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง จากนั้นสุ่มอย่างง่ายเพื่อแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มควบคุม และกลุ่ม ทดลอง กลุ่มละ 7 คนเท่ากัน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบวัดความคิดเชิงบวก ที่มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .94 และ 2) โปรแกรมการให้การปรึกษาแบบรายบุคคลเพื่อส่งเสริมความคิด เชิงบวกแก่มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ในโรงพยาบาลสงขลา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ข้อมูล ได้แก่ ค่ามัธยฐาน ส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์ การทดสอบวิลคอกซันและการทดสอบแมนวิทนีย์ ผลการวิจัย พบว่า 1) ภายหลังการให้การปรึกษา มารดากลุ่มทดลองหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ ไม่พึงประสงค์ มีความคิดเชิงบวกสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 2) ภายหลังการให้การปรึกษา มารดากลุ่มทดลองหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ มีความคิดเชิง บวก สูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.01