Please use this identifier to cite or link to this item:
https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/11865| Title: | มาตรการคุ้มครองพยานในคดีอาญา ศึกษากรณี การปฏิบัติที่เหมาะสมต่อพยานตามพระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญา พ.ศ. 2546 |
| Other Titles: | Witness protection measures : a case study of fair treatment to witnesses according to witness protection act, B.E. 2546 |
| Authors: | ตะวัน เดชภิรัตนมงคล, อาจารย์ที่ปรึกษา พัณนิดา สมบูรณ์, 2516- มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิติศาสตร์ |
| Keywords: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิติศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิชาเอกกฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรม--การศึกษาเฉพาะกรณี พยานบุคคล--การคุ้มครอง--กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ การศึกษาอิสระ--กฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรม |
| Issue Date: | 2563 |
| Publisher: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช |
| Abstract: | การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับการคุ้มครองพยานในคดีอาญา (2) ศึกษามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองพยานในคดีอาญาตามความตกลงระหว่างประเทศ กฎหมายต่างประเทศ และกฎหมายไทย (3) วิเคราะห์เปรียบเทียบมาตรการกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองพยานในคดีอาญาตามความตกลงระหว่างประเทศ กฎหมายต่างประเทศ และกฎหมายไทย และ (4) เสนอแนวทางการจัดทำมาตรฐานกลางเกี่ยวกับการปฏิบัติที่เหมาะสมต่อพยานให้แก่หน่วยงานที่มีภารกิจในการคุ้มครองพยาน สามารถนำไปใช้ปฏิบัติเป็นมาตรฐานเดียวกัน การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยใช้เทคนิคการวิจัยเอกสาร (Documentary Research) โดยการศึกษาจากกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ตำรากฎหมายวิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์ บทความ วารสารทางวิชาการ และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ โดยการรวบรวม ศึกษา และวิเคราะห์ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับแนวทางการปฏิบัติที่เหมาะสมต่อพยาน ตามกฎหมายไทย และต่างประเทศ ผลการศึกษาพบว่า (1) แนวคิดเกี่ยวกับการคุ้มครองพยานในคดีอาญาเป็นพื้นฐานสำคัญในการกำหนดมาตรการที่เหมาะสมต่อพยาน (2) อนุสัญญาสหประชาชาติเพื่อต่อต้านอาชญากรรมข้ามชาติที่จัดตั้งในลักษณะองค์กร ค.ศ. 2000 กำหนดให้รัฐภาคีใช้มาตรการคุ้มครองพยานที่มีความเหมาะสมและมีประสิทธิภาพตามแนวทางที่กำหนดไว้ ส่วนสหพันธ์รัฐเยอรมนีและสหรัฐอเมริกามีกฎหมายรองรับการคุ้มครองพยานไว้ชัดเจน ขณะที่ประเทศไทยไม่มีบทบัญญัติกฎหมายและแนวปฏิบัติ (3) อนุสัญญาสหประชาชาติเพื่อต่อต้านอาชญากรรมข้ามชาติที่จัดตั้งในลักษณะองค์กร ค.ศ. 2000 กำหนดให้รัฐภาคีใช้มาตรการที่เหมาะสมเพื่อคุ้มครองพยานในคดีอาญาอย่างมีประสิทธิภาพสอดคล้องกับสหรัฐอเมริกาที่ได้มีการกำหนดไว้ในกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ให้อัยการสูงสุดเป็นผู้มีอำนาจออกระเบียบปฏิบัติที่เกี่ยวข้องในการปฏิบัติต่อพยาน ทั้งการใช้มาตรการในการจัดย้ายที่อยู่ และจัดให้มีเจ้าหน้าที่คุ้มครอง เมื่อเห็นว่าพยานและครอบครัวอาจได้รับอันตราย ส่วนสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ไม่มีกฎหมายเฉพาะเช่นเดียวกับประเทศไทย แต่สหพันธ์รัฐเยอรมนีอาศัยกฎหมายตำรวจ ที่กำหนดหน้าที่ของเจ้าหน้าที่คุ้มครองพยานจะต้องปฏิบัติต่อพยานเป็นการเฉพาะ ขณะที่ประเทศไทย นอกจากไม่มีบทบัญญัติกฎหมายแล้ว ยังไม่มีแนวปฏิบัติที่ชัดเจน (4) จึงควรออกระเบียบกระทรวงยุติธรรมว่าด้วยแนวทางการปฏิบัติที่เหมาะสมต่อพยานในคดีอาญา พ.ศ. .... โดยกำหนดบททั่วไปว่าด้วยการปฏิบัติต่อพยาน การปฏิบัติที่เหมาะสมต่อพยานในกระบวนการยื่นคำร้องขอคุ้มครองความปลอดภัย และกระบวนการที่อยู่ระหว่างการคุ้มครองความปลอดภัย การติดตามและประเมินผลการดำเนินการคุ้มครองพยาน |
| URI: | https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/11865 |
| Appears in Collections: | Law-Independent study |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| FULLTEXT.pdf | เอกสารฉบับเต็ม | 14.64 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
