The Effects of Flipped Classroom Instructions with Problem-Based Learning on Computational Thinking Ability and Problem Solving Ability for First - Year High Vocational Diploma Students in Civil Technology of Nakhon Si Thammarat Technical College

Abstract

The purposes of this study were to (1) compare computational thinking ability after the flipped classroom instructions with problem-based learning of first-year Advanced Vocational Diploma students in Civil Engineering with the criterion of 75 percent; (2) compare problem solving ability after the flipped classroom instructions with problem-based learning of first-year Advanced Vocational Diploma students in Civil Engineering with a criterion of 75 percent; and (3) study the correlation between computational thinking ability and problem-solving ability.The sample of first-year students of the Advanced Vocational Certificate, Civil Engineering Department, Nakhon Si Thammarat Technical College, 1 classroom, totaling 40 people, using cluster random sampling. The tools used in the research include: (1) learning management plans using the flipped classroom instructions with problem-based learning activities management in the Momentum; total of 5 learning plans, total 20 hours. (2) a computational thinking ability test; (3) a problem solving ability test. Statistics for data analysis were the mean, standard deviation, t-test, and Pearson correlation coefficient.The research findings revealed that (1) computational thinking ability score after learning through flipped classroom with problem-based learning was higher than the 75 percent criterian at the .05 level of statistical significance; (2) problem-solving ability score after learning through flipped classroom with problem-based learning was higher than the 75 percent criterian at the .05 level of statistical significance; and (3) the correlation between computational thinking ability and problem-solving ability of the students was positive with the correlation coefficient of 0.36.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความสามารถในการคิดเชิงคำนวณหลังการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านร่วมกับการใช้ปัญหาเป็นฐานของนักศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพขั้นสูง ชั้นปีที่ 1 สาขาโยธากับเกณฑ์ร้อยละ 75 2) เปรียบเทียความสามารถในการแก้ปัญหาหลังการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านร่วมกับการใช้ปัญหาเป็นฐาน ของนักศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพขั้นสูงชั้นปีที่ 1 สาขาโยธา กับเกณฑ์ร้อยละ 75 และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการคิดเชิงคำนวณและความสามารถในการแก้ปัญหากลุ่มตัวอย่างในงานวิจัย คือ นักศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพขั้นสูงปีที่ 1 สาขาโยธา วิทยาลัยเทคนิคนครศรีธรรมราช จำนวน 1 ห้อง รวมทั้งสิ้น 40 คน โดยใช้การสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านร่วมกับการใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง โมเมนตัม จำนวน 5 แผนการจัดการเรียนรู้ รวม 20 ชั่วโมง 2) แบบทดสอบความสามารถในการคิดเชิงคำนวณ และ 3) แบบทดสอบความสามารถในการแก้ปัญหา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันผลการวิจัยปรากฏว่า1)ความสามารถในการคิดเชิงคำนวณหลังจากได้รับการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านร่วมกับการใช้ปัญหาเป็นฐาน สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ความสามารถในการแก้ปัญหา หลังจากได้รับการจัดกิจกรรมการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านร่วมกับการใช้ปัญหาเป็นฐาน สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ความสามารถในการคิดเชิงคำนวณ กับความสามารถในการแก้ปัญหามีความสัมพันธ์กันในทางบวกและมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ 0.36