ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเลือกศึกษาต่อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยทำนายด้านแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์การรับรู้โลกของอาชีพและการทำงาน ความคาดหวังของครอบครัว และชื่อเสียงสถาบันที่จะศึกษาต่อ (2) ศึกษาการเลือกศึกษาต่อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย (3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทำนายกับการเลือกศึกษาต่อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย และ (4) ศึกษาอำนาจการพยากรณ์การเลือกศึกษาต่อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายจากปัจจัยทำนาย กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายโรงเรียนปทุมเทพวิทยาคาร จังหวัดหนองคาย ในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยม เขต 21 จำนวน 374 คน จากประชากรนักเรียนจำนวน 17,128 คน คำนวณขนาดตัวอย่างโดยใช้วิธีของยามาเน่ ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 และคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเลือกศึกษาต่อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .88 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายมีปัจจัยการทำนายด้านแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ การรับรู้โลกของอาชีพและการทำงาน และความคาดหวังของครอบครัวอยู่ในระดับมาก และปัจจัยการทำนายด้านชื่อเสียงของสถาบันที่จะศึกษาต่อ อยู่ในระดับมากที่สุด (2) การเลือกศึกษาต่อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายโดยรวมอยู่ในระดับมาก (3) ปัจจัยด้านแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์การรับรู้โลกของอาชีพและการทำงาน และความคาดหวังของครอบครัว มีความสัมพันธ์กับการเลือกศึกษาต่อนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (4) ปัจจัยทำนายด้านแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ (X1) การรับรู้โลกของอาชีพและการทำงาน (X2) และความคาดหวังของครอบครัว (X3) สามารถพยากรณ์การเลือกศึกษาต่อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายได้ร้อยละ 34.5 โดยสามารถเขียนเป็นสมการทำนายได้ ดังนี้ สมการพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบ Y = .192 + .401x2+ .226x1+ .153x3 สมการพยากรณ์ในรูปคะแนนมาตรฐาน Z = .318x2+ .225x1+ .175x3