ปัญหาการใช้มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีในการกระทำผิดซ้ำคดียาเสพติด กรณี: ศึกษาเฉพาะในศาลเยาวชนและครอบครัว จังหวัดปทุมธานี

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาถึงหลักการ แนวคิด ทฤษฎี เกี่ยวกับ การดำเนินคดีอาญาเด็กและเยาวชน การคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของเด็กและเยาวชน (2) ศึกษาบทบัญญัติ หลักเกณฑ์ เงื่อนไขทางกฎหมายเกี่ยวกับมาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญาเด็กและเยาวชน ทั้งในส่วนของประเทศไทยและต่างประเทศ (3) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคทางกฎหมาย เกี่ยวกับการบังคับใช้มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญาเด็กและเยาวชนที่กระทำผิดซ้ำในคดียาเสพติดตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 (4) ศึกษาแนวทางในการน้ามาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญามาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยเอกสารจากการศึกษาค้นคว้าตำรา สารนิพนธ์ บทความ วารสาร ตัวบทกฎหมาย ค้าพิพากษาของศาล ข้อมูลจากสื่ออิเล็กทรอนิกส์และเอกสารวิชาการทั้งที่เป็นภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ เพื่อรวบรวม ข้อมูลที่ได้ทั้งหมดมาท้าการศึกษา วิเคราะห์ สังเคราะห์และเรียบเรียงอย่างเป็นระบบ ผลการศึกษาปัญหาการใช้มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญาในการกระทำผิดซ้ำคดียาเสพติด กรณีศึกษาเฉพาะในศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดปทุมธานี พบว่า (1) ศาลมีการใช้มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีในการกระทำผิดซ้ำคดียาเสพติดค่อนข้างน้อย ท้าให้เด็กและเยาวชนไม่ได้รับโอกาสในการเข้าสู่กระบวนการแก้ไขบำบัดฟื้นฟู (2) ปัญหาการสำนึกในการกระทำผิดของเด็กและเยาวชนทั้งในส่วนของราชอาณาจักรนิวซีแลนด์, เครือรัฐออสเตรเลียและประเทศไทยล้วนมีหลักเกณฑ์ เงื่อนไขการสำนึกผิดไว้ในขั้นตอนของการประชุมกลุ่มครอบครัว โดยประเทศไทยการสำนึกในการกระทำผิดนั้นเป็นสิ่งที่ไม่อาจบ่งชี้ได้ชัดแจ้งว่าขนาดใดเพียงใดที่จะถือเป็นการสำนึกผิดอย่างแท้จริง (3) การให้ความยินยอมของผู้เสียหายในคดียาเสพติดที่ไม่อาจใช้มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญา ตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 มาตรา 90 (4) การใช้ดุลพินิจของศาลที่เคร่งครัดเกินไปในการพิพากษาตัดสินลงโทษในคดียาเสพติดมากกว่าการให้โอกาสเด็กและเยาวชนได้ใช้มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญา จึงควรให้มีการน้ามาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญามาใช้ในการกระทำผิดซ้ำคดียาเสพติดให้มากเพื่อเป็นการแก้ไขฟื้นฟูมากกว่าการลงโทษ.