การพัฒนาทางวิชาชีพของบรรณารักษ์สถาบันการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานภาพของบรรณารักษ์ สภาพ ปัญหาและอุปสรรคความต้องการการพัฒนาทางวิชาชีพและรูปแบบกิจกรรมการพัฒนาวิชาชีพที่เหมาะสมสำหรับบรรณารักษ์สถาบันการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาประชากรคือ บรรณารักษ์ที่มีวุฒิ การศึกษาชั้นตํ่าปริญญาตรีทางบรรณารักษศาสตร์/สารนิเทศศาสตร์/สารสนเทศศาสตร์ จำนวน 148 คน และผู้ทรงคุณวุฒิที่คัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า (1) บรรณารักษ์ส่วนใหญ่มีวุฒิการศึกษาสูงสุดคือปริญญาตรีบรรณารักษศาสตร์สารนิเทศศาสตร์/สารสนเทศศาสตร์ (ร้อยละ 75.00) รับผิดชอบทุกงานของห้องสมุด (ร้อยละ 80.49) และมีตำแหน่งหัวหน้างานห้องสมุด (ร้อยละ 91.22) (2) กิจกรรมการพัฒนาทางวิชาชีพที่บรรณารักษ์ทุกคนเคยเข้าร่วมมากที่สุดคือ การอ่านและศึกษาด้วยตนเอง (ร้อยละ 100.00) และกิจกรรมการพัฒนาวิชาชีพที่บรรณารักษ์ไม่เคยเข้าร่วมมากที่สุดคือ การปฐมนิเทศงาน (ร้อยละ 95.27) (3) ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาทางวิชาชีพมีค่าเฉลี่ยรวมในระดับปานกลาง (4) กิจกรรมที่บรรณารักษ์ต้องการการพัฒนาวิชาชีพมีค่าเฉลี่ยรวมในระดับมาก หัวข้อที่บรรณารักษ์ส่วนใหญ่ต้องการพัฒนาทางวิชาชีพคือ ระบบห้องสมุดอัตโนมติ (ร้อยละ 77.02) ส่วนเหตุผลที่ต้องการการพัฒนาทางวิชาชีพคือ การนำมาใช้ปรับปรุงและพัฒนางาน (ร้อยละ 86.49) หน่วยงานที่ต้องการให้จัดกิจกรรมคือสถาบันการศึกษาบรรณารักษศาสตร์/สารนิเทศศาสตร์/สารสนเทศศาสตร์ (ร้อยละ 70.95) สถานที่ที่ต้องการให้จัดกิจกรรมคือ จังหวัดใหญ่ ๆ ในทุกภูมิภาคของปรrเทศ (ร้อยละ 39.86) (5) รูปแบบกิจกรรมการพัฒนาทางวิชาชีพที่เหมาะสมครอบคลุมทุกกิจกรรม โดยเน้นการศึกษาต่อระดับปริญญาโทสาขาบรรณารักษ์ศาสตร์/สารนิเทศศาสตร์/สารสนเทศศาสตร์